| |
| | Όταν σημάνουν πανηγυρικά την Ανάσταση |  | | | Καλημέρα....και θα γράψω και θα την παινέψω κι ας με κάνει και δακρύζω, δεν γίνεται να μας πάρουν όλα τα παρακάτω, δεν γίνεται!! αυτά είναι δικά μας και μόνον δικά μας. Καλημέρα. | | |
Το βαθύ, το απέραντο γαλάζιο, τα λευκά ξωκλήσια που κρέμονται στα βράχια.
Τ` μυρωδάτα ασπρισμένα, σοκάκια , στις Κυκλάδες μας, τα καμπαναριά στις
εκκλησιές μας όταν σημάνουν πανηγυρικά την Ανάσταση.
Τα θυμάρια, οι μυρτιές κι οι δυόσμοι, τα μαγικά δαντελωτά ακρογιάλια.
Τα κύματα που βουίζουν, γλυκιά νηνεμία στ` αυτιά μας, τα τζιτζίκια που
έστησαν χορό, από άκρη σ` άκρη τα καλοκαίρια της χαράς μας.
Οι παπαρούνες του Πάσχα, άλυκα στολίδια στην άγια γη μας, τα μπλέ
τα παραθύρια κι οι κάπαρες στα βράχια, τα χρωματιστά τρεχαντήρια,
τα πολύχρωμα καίκια, μια κόκκινη βαρκούλα, που γλυστράει στο πέλαγος.
Τα πλοία που δένουν κάβους στο λιμάνι, τ` χωματένια σκαλιά που σε
βγάζουν στο διάσελο, ν` αγναντεύεις το Μοναστήρι της Βουλκανιώτισσας κυράς.
Οι κόκκινες οι ροζ μπουκαμβίλιες στους τοίχους, στα πεζουλάκια της αγάπης,
στόλισμα στα παράθυρα του ονείρου.
Οι ξερολιθιές με τις χρυσές ελιές που τις δέρνει ο άνεμος σαν να μιλά...ένα τραγούδι
για την Ειρήνη ,σε χίλιες γλώσσες, σε ουράνια φιλήματα.
Τα μικρά μας ταβερνάκια με τα καρώ τραπεζομάντηλα ,φιλοξενία και απόλαυση για
όλες τις φυλές της γης
Ήλιος και φως για όσους κίνησαν από μακρινές σκοτεινές πατρίδες κι ήρθαν και
βρήκαν το θεό στα Κύματα του Ιούλη, οι αστερίες, τα κοχύλια, τ` άσπρα βότσαλα
την άμμο που χρυσίζει στα δάχτυλα μας....και θυμίζει...πως όλα ειν` δικά μας.
Τ` άγια μάρμαρα μας, να δείχνουν σ` όλους την ιστορία μας, την Ελευθερία μας, τα φεγγάρια
του Αυγούστου από τα βράχια στην Σαντορίνη, το λαμπρό άπλετο φως ανάμεσα
στην Δήλο και την Μύκονο, οι Επιτάφιοι στολισμένοι με σειρές μαργαρίτες ,
βιολέτες κι άσπρα κρίνα., στην Δημητσάνα, στην Κύθνο.
Με το Χριστός Ανέστη στα χείλη μας και την καρδιά μας, σ` ένα στολισμένο κερί
στα λουστρινένια παπούτσια ευτυχισμένων παιδιών, τα κόκκινα αυγά της χαράς,
που μας δίνουν τη χαρά...κι ας γερνάμε.
Το θυμάρι στον Ταυγετο, η ρίγανη από το Βουλκάνο, το θρούμπι απ` τον Όλυμπο,
οι πασχαλιές,τα βασιλικά, οι αρμπαρόριζες, τα δεντρολίβανα, τ` αγιόκλημα τα
γιασεμιά της αθωότητος κι αγάπης.
Η μυρωδιά από την αύρα της πλανεύτρας, που χαρίζει ψυχής ανάταση!!
σε δικούς μα και σε ξένους, τα σταφύλια που κρέμονται στα κλήματα,
ευλογημένα κλήματα, τα κρασιά μας...νέκταρ και αμβροσία, τα καλύτερα
στην πλάση......Πατρίδα μου, της γης γιορτάσι!!
Το γέλιο και το καλωσ'ορισμα μας, η φιλοξενία μας, ο Ήλιος, ο Ηλιάτορας μας,
ζωή, ευλογία, ανάταση, δύναμη ζωής και δημιουργίας., πουθενά στην οικουμένη πιο
λαμπρός....να τους θυμίζει, ότι δεν ζεί στο σκοτάδι ο Έλληνας!! ότι κι αν πούν....
θα` ρθει η ώρα.
Ελλάδα, τα χελιδόνια, τα ψαροπούλια, τα λευκά περιστέρια στου ςπεριστερώνες
στην Άγια Τήνο, στη Πάτμο της Αποκάλυψης, Ελλάδα...η μάγισσα Σαντορίνη
η μυροβόλος Χίος, η Σύρα του Βαμβακάρη,, η Νάξος με της γης τα καλούδια, η Σίφνος
τα κύθηρα της νοσταλγίας, η Μύρινα, η Σαμοθράκη, η Μονεμβάσια του ποιητή,
τα Φαλλάσαρνα κι όλα τ` άλλα μας στολίδια στο Αιγαίο, στον Παγασητικό, στο
Μυρτώο, στο Ιόνιο.
Η Κέρκυρα με τα ονειρεμένα καντούνια, η Ζάκυνθος του Σολωμού, η Κεφαλλονιά
με τ` άγρια άτια, η Ιθάκη!!! του ποιητή και του Οδυσσέα μα κι όσων μόχθησαν πολύ
να φτάσουν.
Είναι τ'οσο μακρύς ο κατάλογος τι να πρωτογράψει κανείς σε δυο φύλλα χαρτί...
που να χωρέσουν? τα όνειρα.... το δάσος της Δαδιάς, τ` Ανώγεια, τα η Σαμοθράκη,τα
Ζαγοροχώρια, τα Μετέωρα, το Άγιον Όρος, ο Δεκαπενταύγουστος στην Πάρο
μα και στην Αρχαία Μεσσήνη.
Ο Δεκαπενταύγουστος και τα πανηγύρια μας από τις Φέρρες ως τηνΓαύδο
χορέυοντας Συρτό και Τσάμικο, Πεντοζάλη, Πυρίχειο, γιατί εμείς δεν θέλουμε
να ξεχάσουμε...........κι ούτε εμείς πουλούμε!!!! τα Άγια μας.
Η Ελλάδα μας, με την Μακρόνησο, την Γυάρο, την Ικαρία, τόποι, εξορίας και
μαρτυρίου για όσους δεν προσκύνησαν ,οι στέρνες και κατηφέδες στις αυλακιές
των μπαξέδων, της παιδικής μας θύμησης.
Η ΓΗ ΜΑΣ που κρατάει στα σπλάχνα της, τους θεούς, τους ήρωες, τους ποιητές,
τους συγγραφείς, τους επαναστάτες, τους αγωνιστές, χιλιάδες ψυχές που έδωσαν
το αίμα της καρδιάς τους για την λευτεριά, για τούτα τ` άγια χώματα.
Η Ε λλάδα μας...ένα κυκλαμινάκι που θα φυτρώσει και σήμερα σε μια γωνίτσα
στο Μάτι Αττικής, με την ευχή- την προσευχή....να μην ξεχάσουμε άνθρωποι,
κυκλάμινα να ανθισμένα, να στολίζουν την γη μας.Να μην ξεχάσουμε
την Ελλάδα μας !Θ α χρειαστεί και πάλι να την υπερασπιστούμε
18-9-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία
Δυστυχία του, ω δυστυχία του όποιου θέλει βρεθεί
στο μαχαίρι του αποκάτου και σ` εκείνο αντισταθεί
. Δ, Σολωμός
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-09-2018 @ 08:05 | Μέχρι τότε εμέ θα μου έχει αλλάξει τα φώτα όχι μωρέ η πατρίδα!! πότε καλέ θα βγάλετε τ` αποτελέσματα, να κοιμηθώ η δόλια η μάνα, έχετε αργήσει έναν ολόκληρο μήνα....τι σας φταίνε τα παιδιά μας???που έμαθαν όλο το Κράτος απ` έξω κι έχουν αγωνία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | νησιώτης1959
18-09-2018 @ 10:27 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
18-09-2018 @ 11:11 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
18-09-2018 @ 16:36 | ..το ψηφιδωτό της Ελλάδας. .
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
