| |
Σε αγάπησα.
Και σ' αγαπώ ακόμα.
Και προσπάθησα με λέξεις να στο εκφράσω.
Άραγε το πείρες είδηση?
Άραγε θυμάσαι?
Άραγε αυτό που έλεγα εγώ είχε σχέση με αυτό που ένιωθες εσύ?
Αγκαλιαστήκαμε κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα.. και σου είπα μαζί να ταξιδέψουμε και να αλλάξουμε τον κόσμο. Χαμογέλασες καταφατικά . Ή τουλάχιστον έτσι μου έδωσες να καταλάβω. Ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα.
Ο καιρός με τη σιωπή του ξεθώριασε κάθε αίσθηση που έψαχνε καταφύγιο στις σπηλιές της μνήμης μας. Στη μνήμη των χεριών μας, στη μνήμη του κορμιού μας, στη μνήμη του φαντασιακού μας.
Κάπου εκεί χάθηκε το ταξίδι.
Ίσως λοιπόν το καταφατικό σου χαμόγελο να σήμαινε: Πάμε για έναν πούτσο στα γρήγορα.
Και γιατί να 'ναι πούτσος κι όχι μουνί. Γιατί όχι πέος και αιδοίο.
Ο καιρός πέρασε και σήμερα δε μπορώ να κοιμηθώ.
Τι ντροπή να κοιμάσαι στα 27!
Τι ντροπή να μετράς τις μέρες!
τι ντροπή να φοράς ρολόι!
Τι ντροπή να παίρνεις χάπια για να νιώσεις ηδονή!
Τι ντροπή να αφήνεις τα φαντάσματα να κάνουν κουμάντο στη ζωή σου!
.. Ο καιρός πέρασε.
...
Αγόρασα ένα τζιν μπουφάν. Να μου θυμίζει κάτι από τις ξένοιαστες εποχές, κάτι από τα όνειρα τα εφηβικά, κάτι από το χαμένο χρόνο.. Το φοράω απόψε. Και πάω στο κοντινό μπαρ να πιω λίγη μπύρα. Μήπως και σε ξεχάσω, μήπως και σε φέρω πιο ζωντανή στη θύμησή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
