| |
Του ονείρου αναζητητής
Του αγνώστου φίλος,θαυμαστής
Πήγα σε μέρη που κανείς δεν έχει φτάσει,
Μα κυνηγώντας τ'όνειρο
Το χρόνο τον παμπόνηρο
Αψήφισα που ερχόταν να με πιάσει.
Των οιωνών ερμηνευτής
Των αλλοφρώνων γητευτής
Σ'ενα βιβλίο θα με βρεις να ζω συνήθως,
Μα το καθήκον σαν καλεί
Φορώ το θάρρος για στολή
Στη μάχη ρίχνομαι με λεβεντιά και ήθος.
Της αδικίας εμπρηστής
Της τάξης υποδαυλιστής
Δε μένω άπραγος,ποτέ δε μηρυκάζω
Βάζω ασπίδα το κορμί
Σαν βρω αιτία κι αφορμή
Προς τη διαφάνεια ολοταχώς καλπάζω.
Των πράξεών μου δικαστής
Του χαρακτήρα μου κριτής
Χρόνια παλεύω την ψυχή να εξαγνίσω,
Μα σαν την έχω στα σκαριά
Σε ατοπήματα βαριά
Πέφτει ευάλωτη και ολισθαίνει πίσω.
Δεν είμαι ευσεβής θνητός
Ή παντοδύναμος θεός
Ότι μπορώ,ότι γνωρίζω πάντα κάνω,
Αγγελικά δεν ομιλώ
Με τα ευτράπελα γελώ
Το καλαθάκι μου κρεμάω όπου φτάνω.
Εναπομείναντες καλοί στον κόσμο λίγοι
Μα δε συγκαταλέγομαι σ'αυτούς,
Αγνή η καρδιά μου,μα σκοτάδι την τυλίγει
Γιατί πορεύομαι με ανθρώπους ποταπούς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
