| |
Πολλοί προσκυνητές απόψε
Περίμενα πιο γλαυκό το πανηγύρι
Ήρθε βροχή
Και μαζευτήκαν οι μπερντέδες
Τα χαράματα περίμενεν ο κόσμος
Να κάνει μια λιτανεία
Κι έδειχνε κάθε όψη
Της ψυχής του.
Ξημέρωνε πια
Όπου έσταζε και φλόγιζε ο ήλιος
Ολόρθος έστεκε στα πόδια του
Στου κορμιού το ψήλος
Φώς,δύναμη
Έτσι,μέρες μέρες
Της αυγής η πρώτη λαχτάρα
Άδολη, ξέσκεπη με σέρνει
Η αλήθεια στα γυμνά και στα ντυμένα
Μα το κορμί ξεραγκιανό
Στοιχιό του αγέρα
Ίσαμε που κρατιέται
Μόνο δυο φλόγες μάτια
Και τραυλή φωνή
Κουράγιο!
Μη ,μη φευγεις είμαι εγώ
Ζώ,λιγώνω και λατρεύω
Δεν περιμένω πια,
Ρίζωσα εδώ πέρα
Διαβάτες μη τάχαμ μ'είδατε;
Με τον στίχο πορεύομαι
Φορές ξαφνιάζομαι,τρομάζω,
Άλλοτε οίστρος μ'έσερνε
Γλυκά στων ανθών το πανηγύρι
Ξέγνοιστα,σκληρά
Σήμερα πάλι βαθύ ποτάμι
Με ξεθάρρεψε
Βαθύ το μοσχοβόλημα
Το ρόδο μακρινό
Μα το μυρίζομαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
