| |
Γαλάζια μέρα στο παράθυρο σιμώνει
Από τις γρύλλιες μπαίνει άπλετο το φως
Στο όνειρό σου η αγάπη ξημερώνει
Κι είναι πατέρας μου ο ήλιος κι αδελφός...
Ένα χαμόγελο απλώνεται στα χείλη
Κυλούν στις μνήμες σου ο νους και η καρδιά
Κι από του έρωτα την σάρκινη την πύλη
Φιλιά στο μάγουλο μοιράζουν δυο παιδιά...
Ο άνεμος πλέκει στα μαλλιά μου την πνοή σου
Και μ' αγκαλιάζει μια παλάμη τρυφερή
Κάθε μου βήμα κι ένα δάκρυ στην ψυχή σου
Κάθε ανάσα μου μια ποίηση υγρή...
Γαλάζια μέρα στα πορτόφυλλα του πόθου
Με κατακλύζει με πελάγη ηδονής
Και κάθε πρότερο συναίσθημα του νόθου
Πνίγεται μέσα σε σιωπές ειλικρινείς...
19-5-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
