| |
με το ενα ποδι στον θανατο
και το αλλο στην ζωη
ετσι περπαταμε, απο την αρχη ως το τελος.
δεν μπορουμε αλλιως
...
έρχεται αφού
ανα πάσα στιγμή ο θανατος -όπως- και η ζωή
απολεμητο ζωο το αδιαχωριστο σωμα
ο φοβος ομως, για το αγνωστο δεν ειναι
και οι επινοησεις οτι ειναι
αυταπατη και εξαπατηση
εκαναν φρικτη την ζωη και φρικτο τον θανατο
κυρίαρχο, τροπο ζωής..
και φριχτος μονο ο άνθρωπος
που δεν βιωνει ό,τι ζει
μονο τάχα νιωθει
...
ενα βρεφος δεν ειναι μωρό
αν κοιταξει καχυποπτα εναν ανθρωπο
θα αγκαλιασει ανενδοιαστα ενα ζωο
δεν εχει μνημονικό
και ο ανθρωπος που το 'χασε
ένα βρέφος και όχι μωρος
...
μη μας θλιβει η ομορφιά, από όποια θεση..
γινεται διχως σκεψη η αγκαλιά,αξεθυμαστη
το αδολο με το αδολο μεμιας θα αγκαλιαστεί
σε οσα κομματια κι αν ο ανθρωπος χωριστεί
-θα τα εχει 400-
ο άδολος το άδολο θα αγκαλιασει
το αμετρητο του..
...
ειναι η χαρα που μπορουμε να δωσουμε
στην αρχη, που κυριαρχει το κενο -κι ας μη το θυμαται μετα-
στην μεση, που γεμιζει καθε κενο και κανει να ξεχωριζει
τι πραγματι απο οσα κουβαλαμε αξιζει
στο τελος της ζωής,που επικρατει το κενο -κι ας μη το θυμαται μετα-
η χαρα θα μεινει ακεραιη εντος να σταζει ασβεστη
σε αυτον που κοιταει το γεματο πληροτητα προσωπο
φως ευφορο
...
το βαπτισμα
σε ενα νιοβγαλτο απο το σκοταδι σωμα
και το αβαπτιστο τι
ο απο δω έξω;
υπαρχει ενα αστρο
που να μην βρει σωμα;
κι εχει δική του θέληση;
μηπως κaι η πετρα, δεν εχει ψυχή;
...
θεώρησε -σωστά- πως δεν ξερω τιποτα
δεν θέλησα ποτέ πραγματικά να μαθω τίποτα
από παντα να ακουω μονο μόνο αυτήν
κι η ζωή μου τόσο δυσκολη
και η ζωή μου τόσο εύκολη
...
όποτε γέρνω στην ανορθογραφία.
όποτε η ορθογραφία ατονη
σε αντιθεση με την ουσια
δίχως νόημα.
η ψυχή παιζει
η ψυχη παιδι ζει
έτσι απλά
έτσι κι αλλιως.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
