| |
Παλια, που ημουν μικρος και ανοητος πιστευα απο ελπιδα Για ολα.
Τωρα πιστευω απο φοβο. Αυτον τον αρχεγονο φοβο τον προσκολημενο σαν βδελα στο ανθρωπινο μας Το φοβο του θανατου.
Αν αποδεκτω το ανθρωπινο μου και ξεπερασω το φοβο μου θα εξακολουθω να πιστευω ;
Η μηπως η πιστη απαιτει αυτο τον φοβο Μηπως χωρις αυτον δεν εχει νοημα να υπαρχει ;
Στο κατω κατω το καλο προυπηρχε του κακου. Ποιος το επλασε και ποιος το φερε στον κηπο. Η να πιστεψω το αθλιο παραμυθι με τον ελαχιστα βαθμοφορο αγγελο-φρουτεμπορα.
Πανω σε αυτες τις αθλιοτητες κτιστηκαν ολες οι κοινωνιες και ολοι οι νομοι του κοσμου.
Για μονο σκοπο την επιβολη "ηθικης" τον ελεγχο και την αστυνομευση του ανθρωπινου μεγαλειου και το ξεζουμισμα των ανθρωπων.
Σαν να χε δικαιο ενας παλιος δασκαλος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
