| |
τι θελει o μοναχικός στην θαλασσα
τίποτα, αδιαχωριστος σαν αντιφαση
-ενα χερι να ερθει μονο του-
και αφηνει το ασηκωτο βαρος του
ως ενα σωμα στα δικα του χερια αφημενο
να πιανει άπατα και να βλέπει πώς αναδύεται
και φελλός, με τους φελλούς να μην γινεται
ειναι αλλη η απελπισια
-της ψυχής κι ουχι του μυαλου-
που ανεξελεγκτο δεν τον βγαζει πουθενά
δεν τον αφηνει πεινασμενο
στην βουη και στα φωτα για κοινο..
αυτή η καθαρη απελπισια σαν υπαρξη
για τον φρικαλεο κοσμο που τον ζουμε -και γι αυτο
ελπιδα γι αυτον καμια ποοορισμενη δεν γενναει
δεν την κανει, βορά σε προθεσεις κανιβαλικες
το ζωντανο πνευμα που δεν παταει επι πτωματων
και ξεκοκαλιζει σαν κανιβαλος πτωματα
τυχαια δεν τρωει και την σκονη τους
και πουθενά κακό..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
