| |
| | Η μάχη |  | | |
Ακούω στη νύχτα ψύθιρους παλιούς,
οπου το παθος τους δεν έχει μέτρο,
τα φύλλα θροίζουν με ανέμους κρυφους,
την κόψη ακονίζουν και πονόντας γελούν.
Μόλις τα πάρει ο αέρας του χρόνου,
και τα φέρει γοργά ξαφνικά στο παρον,
ισως ανοίξουν ξανά τις πληγές μου,
και κυνηγήσω μαζί τους ότι ποθώ.
Αν έρθει ένα βράδυ που μυρίζει βροχή,
διέκρινε λίγο την οσμή αστραπής,
κάπως έτσι μια νύχτα με βήμα αργό,
θα δαμάσω το φώς της το τόσο υγρό.
Δε χωράνε στη νίκη παθιασμένες φωνές,
η δύναμή της συνθλίβει τεντωμένες χορδές,
δεν ακούς την σφαίρα που σε παίρνει ποτέ,
μόλις φύγει η νύχτα, δεν θυμάσε το χθές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
malkon64
02-10-2018 @ 17:28 | Δε χωράνε στη νίκη παθιασμένες φωνές,
η δύναμήτης συνθλίβει τεντωμένες χορδές,
δεν ακούς την σφαίρα που σε παίρνει ποτέ,
μόλις φύγει η νύχτα, δεν θυμάσε το χθες.
Υπέροχο .............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
02-10-2018 @ 20:17 | Πολύ καλό. ..
::theos.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
03-10-2018 @ 13:33 | Υπέροχο ..... ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
