Μέρες που περνάνε δίχως νόημα
κι άλλες που ξεχειλίζουν από χρώματα
μέρες που τις φώτισε ο ήλιος και το φεγγάρι
κι άλλες που έμοιαζαν με ένα αυγουστιάτικο βράδυ
Έρχονται, φεύγουν οι αναμνήσεις σαν αγάπες
μοιάζουν τα φιλιά καλοστημένες απάτες
μέσα στον πόνο βρίσκω παρηγοριά τη λογική μου
στων ονείρων την πλάνη ξεγελώ τη ζωή μου
Ένα καλοκαίρι σαν ουράνιο τόξο δίχως τέλος
άλλη μια μέρα γεμάτη πάθος, και πόνο
έμαθα ότι αν πιστέψεις σε κάτι μη αληθινό
θα πληγωθείς, κι δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό
Ψυχές που χάνονται σε μια καλοκαιρινή βραδιά
καρδιές που πετούν στο πουθενά
κομμάτια από γυαλί από κορνίζες, απομεινάρια του χθες
και στον ουρανό της καρδιάς κι άλλες συννεφιές
Θέλω να πετάξω κάπου μακριά από δω
να αγκαλιάσω ένα αστέρι, μαζί του να γλυκοκοιμηθώ
να γίνω κι εγώ μια πληγή στον ουρανό
που θα αντικατοπτρίζει ότι βαθιά νιώθω εγώ
