| |
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΝΑΥΤΙΚΟΣ
ΤΟ ΜΠΑΡ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ
μυρίζει οινόπνευμα φτηνό,ουίσκυ μπόμπα,
πεντέξι γέρο ναυτικοί, γύρω απ την σόμπα,
είναι το μπάρ του λιμανιού,ένα μπουντρούμι,
στέκι για τους απόμαχους,που πίνουν ρούμι,
πίσω απ το μπάρ το αφεντικό,πίνει τεκίλα,
μπόχα που καίει το λαιμό,υγρή σαπίλα.
στην άλλη άκρη δυό Δανοί,πίνουνε μπύρα,
και μιά Ρουμάνα όμορφη,βγήκε στη γύρα,
σ ένα τραπέζι, γύφτισσα,καρσιλαμά χορεύει,
κι απλώνοντας το ντέφι της,δυό τάλληρα γυρεύει,
είναι το μπάρ του λιμανιού,ένα κουτούκι,
πίσω απ τον παγκο κρέμμεται ένα μπουζούκι,
ενα μπουζούκι πούγραψε ,μιά ιστορία,
μιά ιστορία ναυτική,μα με αξία......
κάποτε έπαιζε μ΄αυτό ένας λεβέντης,
πού΄ταν στο μπαρ του λιμανιού αυτός αφέντης
τον φάγανε μπαμπέσικα για μιά γυναίκα
ήτανε μόνος και αυτοί πάνω απο δέκα.
και τότε το κρεμμάσανε ψηλά στον τοίχο
και δεν θα ακούσουνε ξανά αυτόν τον ήχο
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
