| -
Πόσο μεγάλη μοιάζει η νύχτα
Απόψε που δεν είσαι εδώ
Μέσα στου πόθου σου τα δίχτυα
Με έκλεισες.. κι ασφυκτιώ...
Τα δευτερόλεπτα μετράω
Και ένα - ένα τα λεπτά
Μοιάζει αντίστροφα η ζωή μου
Τις αντοχές μου να μετρά...
Ένα παιδί μικρό κοιμάται
Η όψη του.. αγγελική
Σαν μεγαλώσει θα λυπάται
Για κάποιον που δεν θά 'ναι εκεί...
Ίσως η μοίρα των ανθρώπων
Γράφει μικρές μόνο χαρές
Και κάθε σήμερα πεθαίνει
Σε μιαν ανάμνηση του χτες...
Το αύριο πια δεν με νοιάζει
Ας μην ξημέρωνε ποτέ
Η απουσία κώνειο στάζει
Μες στο ποτήρι του καφέ...
Πόσο μεγάλη μοιάζει η νύχτα
Και η ζωή.. πόσο μικρή
Κι αν περπατώ.. κι αν ανασαίνω
Μέσα μου είμαι πια νεκρή...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|