| |
Μου είπες:
-''Είναι όμορφα αυτά τα άνθη''
και σου είπα:
-''Είναι όμορφα εκεί που είσαι εσύ''
Κι άνοιξες με την δροσιά των λέξεων τα φύλλα σου
και μ' αγκάλιασες χωρίς να με φιλήσεις με τα πέταλα σου.
Με κοίταξες και μου θύμησες
ότι ο κήπος αυτός ανήκει σ' άλλον.
Αν κάποτε σε μύρισα μέσα στον ανθό ενός λουλουδιού
τώρα δεν υπάρχουν πια λουλούδια με τ' άρωμα σου
Όλες οι μυρωδιές ενώθηκαν
μέσα στο μυαλό μου μόνο μια υπάρχει
και σβήνει.
Είναι αυτό που με τρομάζει.
Πως ό,τι καίγεται μένει στάχτη
κι ό,τι καινούργιο γεννηθεί
δεν είναι ποτέ το ίδιο
Άναψα μια φωτιά στον κήπο σου
κι έκαψα όλα τα λουλούδια
και τώρα που δεν υπάρχει κήπος
προσπαθώ να θυμηθώ το άρωμα σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
