stixoi.info: Η αληθινή ποίηση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η αληθινή ποίηση

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Για τον Καβάφη τον Σεφέρη και τους άλλους
τους ποιητές που δοξαστήκαν εν ζωή,
δεν θέλω λέξη να ειπώ λόγους μεγάλους
να διαλαλήσω και να κάνω οχλοβοή.

Για την Αθήνα το Παρίσι και τις άλλες
μεγάλες πόλεις των γνωστών μας ποιητών,
εκεί που βρέθηκαν και έκαναν κραιπάλες
λαλιά δεν έχω ούτε λόγο περιττών.

Υπάρχουν όμως κάτι αηδόνια μες τα δάση
που φτιάχνουν στοίχους μοναχά στην ερημιά,
μήτε στο Χάρβαντ ή στο Γεϊλ έχουν σπουδάσει
μα είναι στίχοι που ριγούνε τα κορμιά.

Κι αν είναι άγνωστα που ζουν μέσα στο δάσος
και με παράπονο ποιούνε στην ζωή τους,
είναι που ζούνε ταπεινά δεν έχουν θράσος
με κούφια λόγια να βρεθούνε σε συγκλήτους.

Σαν έρθει η μέρα που θα λείψουν απ’ την πλάση
τότε οι στίχοι τους στο κόσμο θ’ ακουστούνε,
κάποιος Σεφέρης ή Καβάφης μες τα δάση
θα έχουν πάει από εκεί να εμπνευστούνε.

«Μέναν στα δάση μοναχοί τους σαλεμένοι
και δεν τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά,
καλά που πήγαμε εμείς οι σπουδαγμένοι
και ξεχωρίσαμε ποια ήταν καθαρά».

Τότε την δόξα εν ζωή πάλι θα βρούνε
από τους στίχους ποιητών που θα ‘χουν κλέψει,
και στο εγκώμιο της πλέξης τους θα πούνε:
ήταν μεγάλοι ποιητές... μα είχαν σαλέψει.

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΛΥΔΙΑ_Θ 11-10-2018 @ 08:19	Υπάρχουν όμως κάτι αηδόνια μες τα δάση που φτιάχνουν στοίχους μοναχά στην ερημιά, μήτε στο Χάρβαντ ή στο Γεϊλ έχουν σπουδάσει μα είναι στίχοι που ριγούνε τα κορμιά. ΠΟΙΗΣΗ !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::love.::
Κοσμάς Δ. 11-10-2018 @ 08:26	::up.:: ::up.:: ::up.:: Έξοχο το ποίημα σου αυτό!!!
Μαυρομουστάκης 11-10-2018 @ 09:02	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Εξαιρετικός!!!!!!!!!
ssstathis 11-10-2018 @ 10:05	ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ... ΠΟΙΗΣΗ!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ 11-10-2018 @ 10:06	::up.:: ::up.:: ::up.::
daponte 11-10-2018 @ 10:21	Ωραίο ποίημα για τους άδοξους, δοξασμένο-ποιητικά-επώνυμο, μου θύμισε το παρακάτω: https://youtu.be/ROHJiwa8nMs ::smile.::
Ηώς 11-10-2018 @ 15:23	Κι αν είναι άγνωστα που ζουν μέσα στο δάσος και με παράπονο ποιούνε στην ζωή τους, είναι που ζούνε ταπεινά δεν έχουν θράσος με κούφια λόγια να βρεθούνε σε συγκλήτους...... Η ατέρμονη προσπάθεια κάποιων να ανήκουν κάπου..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Εξαιρετικό από κάθε άποψη...
smaragdenia 11-10-2018 @ 15:51	Υπάρχουν όμως κάτι αηδόνια μες τα δάση που φτιάχνουν στοίχους μοναχά στην ερημιά, μήτε στο Χάρβαντ ή στο Γεϊλ έχουν σπουδάσει μα είναι στίχοι που ριγούνε τα κορμιά. ΟΛΗ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΙΉΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΟΙΗΤΗ...ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ. ... ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!
Αγιοβλασιτης 11-10-2018 @ 16:14	::up.:: ::up.:: ::up.::
Νέτα-σκέτα 11-10-2018 @ 21:23	Είσαι ταλαντούχος βόηθα λίγο τον εαυτό σου.[ ξέρεις τι εννοώ, συμβουλευτικά στο λέω σαν πιο πεπειραμένος] ::rock.::
zari.kardias 11-10-2018 @ 22:32	Μέναν στα δάση μοναχοί τους σαλεμένοι και δεν τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά... ::blush.:: ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!! ::up.:: ::theos.::
Άηχος 11-10-2018 @ 22:59	Φίλε Αντώνη υποκλίνομαι στην ποίηση σου και στην σκέψη σου. Έγραψες πάλι ένα εξαιρετικό ποίημα!! Συγχαρητήρια.!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Χρυσικάκης 11-10-2018 @ 23:36	Είσαι αληθινός ποιητής φίλε!!
Μ.Ελμύρας 13-10-2018 @ 08:40	::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
inokrini 21-11-2018 @ 18:34	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο