| |
| | Κι' όλο ξυπνάς με φόβο |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, ποτέ δεν έκρυψα κάτι σε τούτα τα γραμμένα, γιατί να το κάνω άλλωστε, δεν ειν μόνο ζωή δική μου αυτή που περιγράφω και το ζούμε κάθε μέρα όλοι, κάπου κοντά μας, ευχαριστώ. | | |
Δώσαμε αγώνα να βαδίσουμε στην ζωή μας ίσια, με μόνο εφόδιο της μάνας μας τα χέρια στα κοκολόγια του καθένα.
Τα λόγια του δάσκαλου που έλεγε....παιδιά η πατρίδα, η ελευθερία.
Με δανεικό παπούτσι κι` ένα τσιτάκι εμπριμέ βγήκαμε στις μεγάλες πόλεις που αλυχτούσαν οι λύκοι.
Και δώσαμε, δώσαμε τα όμορφα τα νιάτα μας στις φάμπρικες των αφεντάδων.
Πεισμώσαμε, πικραθήκαμε σ` ένα κράτος που δεν είχε ποτέ τίποτα να μας δώσει.
Βαδίσαμε ανηφόριές, ανεβήκαμε την χωμάτινη σκάλα που είχε βάτα για στολίδια.
Κι`είπαμε μια μέρα....σε κερδίσαμε βρε ζωή.
Μ` ατέλειωτες ώρες δουλειάς, μήτε Κυριακή, μήτε σχόλη.
Έτσι θαρρώ, βαδίσαμε όλοι.
Εμείς που` χαμε την φτώχεια βίωμα κι` όνειρα ν` αποκτήσουμε ένα κήπο που να` χει τ` όνομα μας.
Να` χει λουλούδια στόλισμα και το έχειν του κόπου μας.
Πληρώσαμε το κράτος με χιλιάδες φόρους και τόκους, στα ευαγή τους ιδρύματα.
Για το σπίτι που αποκτήσαμε κι` έγραφε επάνω χιλιάδες, αμέτρητες εργατοώρες.
Κι` είμαστε καλά δίχως πλούτη, μα με ότι πεθυμήσαμε και για αυτό αγωνιστήκαμε.
Για αυτό που ονειρευτήκαμε.
Περνώντας τα χρόνια, φτιάξαμε τα δικά μας αλώνια, να είμαστε λεύτεροι, να ζούμε ζωή ολόκληρη, αφήνοντας
πολύ μακριά την ζωή στα χώματα.
Κρατώντας για προίκα, της φτώχειας τα βιώματα.
Κι` ήρθαν καιροί χαλεποί, που δεν φταίξαμε, μα θα πληρώσουμε.
Για όλα τα δεδομένα που νομίσαμε πως είχαμε σκληρά κουραστεί, όνειρα για τα παιδιά μας, μια
στάλα ξεκούραση για εμάς, μια σύνταξη αξιοπρέπειας!!!
ΚΑ.ι έξω αλωνίζουν οι λύκοι...πάλι στα γεράματα, να σου πάρουν την ασφάλεια που είχες.
Όχι δεν έχεις πια, αφού σταμάτησες να τους πληρώνεις.
Λες και μονάχος έκλεισες την δουλειά που 25 χρόνια κράτησες....για να τους πληρώνεις!!
Όχι δεν έχουν να σου δώσουν, έχουν κρίση και αφού έχουν κρίση, θα σε στίψουν, εσύ
θα πληρώσεις.
Και την ψυχή θα δώσεις.
Τι νόμισες? οι λύκοι θα την πλήρωναν!!
Σου φτιάξαν μια ωραία ατμόσφαιρα να ζείς
Να επιβιώνεις.
Να` χεις να πληρώνεις!
Μπατακτζή...δεν πλήρωσες τα ταμεία, το δάνειο στο ευαγές ίδρυμα.
Ιδρώνεις να πληρώσεις την ΔΕΗ, τον ΕΝΦΙΑ, την Εφορία κι όλα τα μπαξίσια!
Γιατί? βάδισες ίσια.
Ακούμπησες ιδρώτα και μόχθο στα δικά τους ταμεία.
Να ξυπνάς και να φοβάσαι, της ζωής σου την πορεία.
Κι` ας γερνάς...θέλεις να κάτσεις σε μια γωνιά να ησυμάσεις
Μόνο όσα τους έδωσες να τα` χεις.
Κι` όλο ξυπνάς με φόβο στην δανεική σου την ζωή.
Χρωστάς...Ελληνάκο, θα πληρώσεις.
Κι` ας στέρεψες, δεν έχεις άλλα να τους δώσεις.
Κράτος, Αργείων, λύκων κι αφεντάδων.
Να λιώσεις! μετρώντας αν φτάνουν? αν θα φτάσουν? μέχρι πότε θα φτάσουν?
Μετρώντας τα ευρώ της δουλείας!, δουλειάς, που σου` δώσαν να` χεις
Στα εξήντα, για να υπάρχεις.
Γράφοντας στον αέρα.........32 χρόνια τους πλήρωσα! Μάλλον είναι λίγα.....
12-10-2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
κυριακάκης
12-10-2018 @ 15:15 | ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
12-10-2018 @ 15:27 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Άηχος
12-10-2018 @ 22:45 | Ο λόγος σου Γεωργία είναι "φωνή λαού - οργή θεού", μόνο που κι ο Θεός φαίνεται ότι εδώ κοιμήθηκε.......!!
Όλα αληθινά και πικρά όπως γράφει κι η Λεονόρα!
| | inokrini
13-10-2018 @ 23:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
