| |
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ
Κοιτάζω τ΄άστρα του ουρανού
κι αναπολώ
τότε που λέγαμε κι οι δυό
το σ΄αγαπώ
κι αγκαλιασμένοι τρυφερά
κατ΄απ΄τ΄ αστέρια
κρατούσαμε σφικτά σφικτά
στα δυό μας χέρια
ένα συναίσθημα μεγάλο
ιδανικό
μία αγάπη που μας πάει
στον ουρανό
τόσο πολύτιμο για μας
τόσο ωραίο
ένα συνάισθημα γλυκό
μα και πηγαίο
γεννήθηκε μες στις καρδιές μας
κι έγινε ανάγκη στις ψυχές μας
νοιώθαμε πω πάντα θα κρατήσει
τίποτα πιά δεν θα το σβύσει
ώσπου έγινες εσύ αστέρι
και κατοικείς στον ουρανό
και κάθε βράδυ σου φωνάζω
πως θάρθω μια μέρα να σε βρω
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
