stixoi.info: Τα αόρατα νήματα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τα αόρατα νήματα

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Παιδί σαν ήμουν στα βουνά μύρισα το θυμάρι
και ήπια γάργαρο νερό που ΄τρεχε σε πουρνάρι,
ο τόπος ήτανε φτωχός μα οι μυρωδιές χιλιάδες
τι κι αν δεν είχαμε φαί νιώθαμε βασιλιάδες.

Πολλά παιδιά στα δώδεκα έφυγαν και μπαρκάρανε
σε άλλες χώρες μακρινές στα νιάτα τους σαλπάρανε.
"Έλα μαζί μας «αδελφέ» θα βγάλουμε πολλά λεφτά,
θα δούμε μέρη μαγικά πεινάσαμε στα μέρη αυτά."

Σε κάθε μπάρκο τους εγώ έβρισκα μια αφορμή,
τ΄ αόρατα τα νήματα είναι πιο ισχυροί δεσμοί.
Αργότερα δεκάξι πια όλοι οι γνωστοί στα ξένα,
στην Τζέντα και στην Αραπιά με φώναξαν και μένα.

«Έλα μαζί μας «αδελφέ» να πάμε σ’ άλλες χώρες
πες για στην ψωροκώσταινα μην σπαταλάς τις ώρες,
γλυκό ψωμί δεν φάγαμε ποτέ σ΄ αυτήν τη χώρα
πικρή χολή μας πότισε στις δίψας μας την ώρα.»

«Αυτή η χώρα μου ‘λαχε «αδέλφια» τι να κάνω;
Σ’ αυτήν εγώ γεννήθηκα σ’ αυτήν και θα πεθάνω!
΄Σεις… πάτε όπου θέλετε και πλούσια να ζήσετε,
και νέους τόπους μαγικούς και λάγνους να γνωρίσετε.»

Την τρίτη την φαρμακερή σ’ αυτή την μαύρη κρίση,
κι οι σπουδαγμένοι έφυγαν κανείς δεν θα γυρίσει.
Φεύγοντας και οι γνωστικοί θα μας κοιτούν με κιάλια
που μείναμε όλοι οι παλαβοί κι αγύριστα κεφάλια.

Είναι νησί η Ελλάδα μου και γύρω-γυρω άβυσσο,
ποιος θα μου βάλει τα φτερά να ψάξω τον παράδεισο;
Τώρα πια στα πενήντα μου είμαι ποτάμι ρυπαρό,
χρειάζομαι μια θάλασσα να ξαναγίνω καθαρό.

Να καθαρίσει την βρωμιά από αυτήν τη τρέλα,
που ήμουν μωρό και βύζαξα από γλυκιά κοπέλα.
Μένουμε μόνο οι παλαβοί σ΄ αυτό το βραχοτόπι,
γι’ αυτό και ‘χουν το φόβο μας σε όλη την Ευρώπη.

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Τοπία & Περιοχές Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 16-10-2018 @ 00:31	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κοσμάς Δ. 16-10-2018 @ 06:56	Πολύ ωραίο!!!
Κων/νος Ντζ 16-10-2018 @ 07:33	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης 16-10-2018 @ 10:21	::up.:: ::up.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma 16-10-2018 @ 10:34	::love.:: ::love.:: ::love.:: Τρέλα!!!!!! Υπέροχο!
Μαυρομουστάκης 16-10-2018 @ 10:41	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Παιδί σαν ήμουν στα βουνά μύρισα το θυμάρι και ήπια γάργαρο νερό που ΄τρεχε σε πουρνάρι, ο τόπος ήτανε φτωχός μα οι μυρωδιές χιλιάδες τι κι αν δεν είχαμε φαί νιώθαμε βασιλιάδες. Να καθαρίσει την βρωμιά από αυτήν τη τρέλα, που ήμουν μωρό και βύζαξα από γλυκιά κοπέλα. Μένουμε μόνο οι παλαβοί σ΄ αυτό το βραχοτόπι, γι’ αυτό και ‘χουν το φόβο μας σε όλη την Ευρώπη. Η εισαγωγή και η κατακλείδα τα λεν όλα. Μπράβο Αντώνη!
Χρυσικάκης 16-10-2018 @ 13:58	Ό τι ωραιότερο!!!
inokrini 16-10-2018 @ 17:06	Είναι νησί η Ελλάδα μου και γύρω-γυρω άβυσσο, ποιος θα μου βάλει τα φτερά να ψάξω τον παράδεισο; Τώρα πια στα πενήντα μου είμαι ποτάμι ρυπαρό, χρειάζομαι μια θάλασσα να ξαναγίνω καθαρό. ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ 16-10-2018 @ 20:23	Ωραίο.. Καλαίσθητο.. ::up.::
Μ.Ελμύρας 16-10-2018 @ 20:51	Θαυμάσιο! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Άηχος 16-10-2018 @ 23:02	Μύρισε χωριό το site................... Πολύ ωραίο και πολύ αληθινό!! ::theos.::
Ηώς 16-10-2018 @ 23:06	Σ’ αυτήν εγώ γεννήθηκα σ’ αυτήν και θα πεθάνω!.... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο