| |
Χτυπάει η πόρτα, μια φωνή
Ακούγεται πρωί, πρωί.
Εγώ είμαι μάνα μου γλυκιά
Εγώ ο πονεμένος
Ο γιος σου που περίμενες
Ήρθα ο ξενιτεμένος.
Μανούλα μου σε πόνεσα
Αχ δεν άντεξα άλλο
Η ξενιτιά μανούλα μου
Είναι δάκρυ μεγάλο.
Έβγα μανούλα στην αυλή
Εγώ ειμαι το παιδί σου.
Που έλειπα τόσο μακριά
Πονούσε η ψυχή σου
Στην αγκαλιά σου να βρεθώ
Να ακούσω τη φωνή σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
