| |
Η ευλογία των ματιών
Στα όνειρα κοιτάζουν μόνο εσενα
Με το μυστκό τους φώς
Είναι γλυκός ο καημός
Χάρμα θέαμα,πλάθεται η μορφή σου
Η αμοιβή... καρδιάς λατρεία και φωτιά
Τι θα πώ τέτοιες ώρες και στιγμές
Ότι εσύ ζητάς και θές...
Τολμαω να αδημονώ
Στα θλιμμενα ενδιάμεσα
Να φανταστώ που ζείς ρωτιέμαι
Μα εγώ ειμαι να προσμένω
Δεν κρίνω συλλογιέμαι
Το κάλλος που αγαπώ
Έχω το προσόν πιο ρωμαλέο
Γιατί τ'ωραίο είναι δικό σου
Ρόδο αληθινό
Να ζητιανεύει η φύση
Αντρίκεια η ιδέα,υπέροχη η αβανιά
Ο έπαινος μου,νίκησες
Και σύ πρώιμη άνθηση
Αγνή κι αμόλυντη μην εξηγήσεις
Για όποιαν αξία σου μιλώ
Της ζωής μου κέρδος
Ο στίχος σου ο αβρός
Ενθύμιο για μένα αίωνιο θα μείνει
Γιατί πήρε κι η ποίησή μου
Μια ποικιλία από σένα
Μια λάμψη νέα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
