|
1968alexandros 19-10-2018 @ 08:39 | Πήρα μετά τα χνάρια απ' τις πατημασιές,
που άφησαν στην άμμο πατούσες παιδικές
και άντεξαν στον χρόνο, στο κύμα, τις βροχές.
Πάρα πολύ όμορφο! Όλο το ποίημα! | | iokasth 19-10-2018 @ 09:59 | Γέμισα την ψυχή μου με μάγια και ανθούς,
πίσω όταν γυρίσω ν'αντέξω τους καιρούς
-μήπως γνωρίζουμε τι μας περιμενει..-
Παρα πολυ ωραιο.!!!!!
βγαινει μια τρυφεράδα ενας ρομαντισμός ξεχασμένος.
ΝεφΕλλη
| | Αναπάντεχος 19-10-2018 @ 10:16 | Νετα επειδή σε μελετάν οι εχθροί σου μην αποκαλύπτεις ολα τα πρόσωπα σου, δεν σ'εχουν για τόσο ρομαντικό, εκτός αν το κάνεις επίτηδες για να τους μπερδέψεις
Γέμισα την ψυχή μου με μάγια και ανθούς,
πίσω όταν γυρίσω ν'αντέξω τους καιρούς,
τις συννεφιές, τις μπόρες, τους μαύρους ουρανούς
| | ΛΥΔΙΑ_Θ 19-10-2018 @ 11:16 | Πολύ όμορφοι στίχοι !!! | | Αγιοβλασιτης 19-10-2018 @ 13:30 | "Φοβού τους Δαναούς και
δώρα φέροντας "..
Εκτός και αν έγινε θαύμα. .
(Κι εσύ δεν πιστεύεις σ'αυτα...)
| | Νέτα-σκέτα 19-10-2018 @ 13:42 | Για πια δώρα μιλάς άγιε; Για σένα θα έχω μόνο μπινελίκια.[ πάντως
να ξέρεις δεν σε θεωρώ κακό άνθρωπο, απλώς παραστρατημένο]
Ελπίζω και εύχομαι να γινεί το θαύμα και να ανανήψεις και να μην
χρειαστείς αναμορφωτήριο στην νέα τετραετία του Αλέξη.
Πρόσεχε γιατί μπορεί να με χρειαστείς. Μή ξεχνάς πως είναι και άθεος
και οι αγιοσύνες δεν περνάνε.
::laugh.:: | | inokrini 20-11-2018 @ 03:09 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|