Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πέρασε η καταιγίδα
 

Κοίταζα κοίταζα και τότε ξανάζησα
Χωρίς να το ξέρει βρισκόταν πλάι μου
Μεσα στο κάλλος της ζούσε η φωτιά
Δεν ξεχνάω το φως της που ψηλάφιζα
Δεν θέλω να είμαι αν δεν το βλέπω
Έχω ζήσει κάποια μέρα που πετούσε
Τοτε που άλλαζα δέρμα,αίμα μάτια
Και γυρνούσα στους δρόμους να τ'αντικρίσω
Τώρα μες στις στοές ενός μόνο ονείρου
Που σου ανήκει ψάχνω να το ψαχουλέψω
Έτσι μια για παντα για να το αποκτήσω

Πέρασε η καταιγίδα δεν ξέχασα ούτε πέθανα
Κι άρχισα πάλι γυρεύοντας σε ,να γνωρίζω τον κόσμο
Άφησα πίσω τους συρρικνωμένους αιώνες
Κι ανέβηκα τις βραχόσκαλες μιας ανοιξης νέας
Που πυρπολούσε όλη την ύπαρξή μου…
Τώρα σε γιορτάζω μες στη σοφία ενός σπιτιού
Μες στις ώρες της μαχόμενης αγωνίας μου
Αγναντεύοντας το ίδιο στέρεο πορτραίτο σου
Φωτίζεται το σπίτι μοναδικό γαλάζιο φώς
Και βλέπω το δρόμο σου διψασμένος
Μπαίνω σ'εκείνο το χορό της γιορτής
Ανασαίνω τα μύρια αρώματα του έρωτα
Και κλείνω στα μπράτσα μου τη λάμψη της ελπίδας




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
19-10-2018 @ 14:05
Ανασαίνω τα μύρια αρώματα του έρωτα
Και κλείνω στα μπράτσα μου τη λάμψη της ελπίδας
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ ΙΚ Ο ΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ, ΤΡΥΦΕΡΟ, ΓΛΥΚΟ, ΓΕΜΑΤΟ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΥΡΙΟ!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ
Oλύμπιος-Θεός
19-10-2018 @ 18:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο