| |
Με περιμένει πιστά παντού
Κάθε αείπαρθενη στιγμή
Με τη κατάνυξη του πιο απέραντου γλαυκού
Με φίλτρα της αγάπης και με άφθαρτα στοργή
Ανασταίνει τούτη η θωπεία
Μορφή πλασμένη από στοιχεία θαλασσινά
Σωτήριο μέλι στάζει σε όλα τα σημεία
Λατρεϊα χτυπάει στα πηγάδια τα βαθια
Κρυφές ανοίγονται θύρες
Στα πρόσωπα ανάγλυφα πόθου λαξευμένα
Μέθης αστείρευτης κρατήρες
Για μύρα δίδυμα άσωτα ριγμένα
Εγείρεται πια κι η νιότη
Με εκείνους τους αλλόκοτους κατακλυσμούς
Σε μια σπονδή αδειάζει πρώτη
Και τσαλακώνει καιρούς αλλοτινούς
Καίει το βλέμα,βλέμα σα χέρια σα χείλη
Να βρεί τη στάλα να κλέψει μέλι
Γλυστράει στις κοίτες και φτάνει στο κοχύλι
Σα φτερό,σα φάσμα δρο μαίο,σα χέλι…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
