Καμιά χειρονομία
μόνον τα μάτια φίλαγαν
το σφιγμένο
από την αναμονή στόμα
μη τύχει και λιμενισθεί ο πόθος
στα δάχτυλα
που κρατούσαν τόσο καιρό
την έλλειψη
κουβαλώντας το βάρος
μιας ανυπεράσπιστης απόφασης
που ακόμα ξύνει πληγές
στο χτυπημένο
από τις αστραπές σου
σώμα…
