| |
| | Βρέχει ο Θεός λυπημένα δάκρυα |  | | | Καλημέρα φίλοι μου,ευτυχώς που είστε εδώ. Φίλε η σκέψη μου μαζί σου. | | |
Ψιλοβρέχει έξω από το τζάμι και λες πόσο όμορφη είναι η βροχή.
Κοιτάς ένα μοναχικό σπουργίτι, που τσιμπολογά χορταράκι στην γλάστρα.
Και σκέφτεσαι όλα αυτά τα μικρά τα καθημερινά που σε θλίβουν.
Τους λογαριασμούς στο μανταλάκι, την λίστα με τα ψώνια στο τραπέζι.
Άν θα έχει δουλειά ο Τάκης σήμερα, να βολέψουμε αυτό κι εκείνο.
Όσα δεν βολεύονται και γίναν μια στενοχώρια.
Περιμένεις να ξυπνήσει ο Γιάννης, ν` αρχίσει να γελά να ξεκαρδίζεται
με τα βιντεάκια που έστειλαν οι φίλοι του.
Μα δεν τον ακούς να γελάει σήμερα, συννεφιασμένος, σου λέει για
τον μπαμπά του φίλου του του Άγγελου.
Ξαφνικά περνάς αλλού, σ` εκείνα που κανείς δεν ορίζει.
----Έχει καρκίνο επιθετικό στο πάγκρεας μάνα, είπαν για δυο μήνες ζωή.
Βουβάθηκες και δεν έχεις μια λέξη, τι να πεις Θεέ μου!
Είναι τόσα πολλά τα χρόνια που μένουμε μαζί, είμαστε συγκάτοικοι
και φίλοι, 20 χρόνια φίλοι.
Παίρνεις μολύβι να γράψεις, τι να γράψεις? αυτό σε ξεπερνά, να γράψεις για
το πόσο νέος είναι, για τα γέλια σ` εκείνη την εκδρομη, για τα τραπέζια,
που ετοίμασε με μεράκι η γυναίκα του.
Για το πόσο χαρισματικός άνθρωπος είναι, πόσο όμορφα σου κολλάει
για το κόμμα, για το κραγιόν σου που παραείναι κόκκινο.
Να γράψεις τι να γράψεις..που ν` ακουμπήσεις τόση λύπη.
Πως να τα βάλεις με τόσο βαριά αρρώστεια, τι να πεις? τι να κάνεις? ανίσχυρη
νιώθεις γερνάς και σκέφτεσαι, είναι τόσο νέος ακόμα, είναι τόσο καλός
πατέρας, πάντα ήταν καλός πατέρας.
Θα πονέσουν τα παιδιά, θα πονέσει η Αλεξάνδρα.
Ξεχνάς τι έλεγες χθες και θυμάσαι τον Θεό, θυμάσαι την Αγία Παρασκευή
που την έχεις ξεχασμένη.
Δεν μιλάς, κάνεις μια προσευχή, μια παράκληση.
Κι` ο Γιάννος δεν γελά σήμερα να γεμίσει το σπίτι.
Δεν ακούς μουσικές στη διαπασών από το δώμα.
Τίποτα δεν ακούς σήμερα.
Μόνο την βροχή να κυλά στο τζάμι, μ` ένα αργό παραπονιάρικο σκοπό,
λες και βρέχει ο θεός, λυπημένα δάκρυα.
Γερνώ στ` αλήθεια γερνώ.
Είναι τόσο νέος...
Να μην πονέσουν τα παιδιά, Θεέ μου.
Γερνώ ανίσχυρη κι έβαλε κρύο απόψε.
Καλή δύναμη φίλε.
24-10-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
24-10-2018 @ 10:02 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | inokrini
24-10-2018 @ 12:55 | ::love.:: ::love.:: εισαι αξιολογη!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | Νικηφόρος Μελάς
24-10-2018 @ 14:02 | Sartan
Σαρτάν αράχνη του Ιούδα και του Μύστη
πες μας πως βρέθηκες εδώ που περπατάς;
Πως από άπορους συχνά παίρνεις την πίστη
και μες το άπειρο του σύμπαντος σκορπάς;
Σαν επισκέπτης που απρόσκλητος χτυπά
ήρθες και ξύπνησες βαθιά τα κύτταρα μου,
και σαν την στάλα που το μάρμαρο τρυπά
σταλιά- σταλιά μου κατατρώς τα σωθικά μου.
Σιγά μην κλάψω και σου δώσω την ψυχή
χρόνια περίμενα ν’ αρχίσω να επιλέγω,
ποιοι έχουν βάθος και ποιοι είναι οι ρηχοί
και ποιοι είναι άξιοι καλοί μαζί να ταξιδεύω.
Σαρτάν αράχνη του Κενταύρου και της γης
που φορεσιά μου έγινες απ έξω κι από μέσα,
μαζί μου χόρεψε δοκίμασε σταφύλια της οργής
φέρνει στυφάδα η ψυχή μου η μπαμπέσα;
Εγώ που λάτρεψα το δόγμα του Χριστού
σ’ άλλη διάσταση του νήματος τον χρήστη,
όσο ν’ απλώνεις τα πλοκάμια του ιστού
θα βρω ελεύθερα της πλάσης μου τον χτίστη.
Δεν ειν’ το τέλος μας εδώ που συναντάς
τον άρχοντα της διαλογής του τέλους την αρχή,
όσους ιστούς μες το κορμί μου κι αν κεντάς
σ’ εσένα πάντως δεν θα δώσω την ψυχή
Α. Γρυπάρης
Σας εύχομαι υπομονή και κουράγιο! ::no.:: ::vlax.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
24-10-2018 @ 17:01 | ..τί να πω....
...γίνονται και θαύματα. ..
Ποιός ξέρει. .
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Άηχος
24-10-2018 @ 22:39 | Δεν μπορείς να πεις κάτι εδώ που να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα....
Εκφράζω μόνο γι εγώ την λύπη μου ....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
