Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271231 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απώλεια
 
Αχνή απόψε η θύμηση,
σαν φως που τρεμοπαίζει.
Σαθρή εικόνα, παρελθόν,
τη σκέψη μου εμπαίζει.

Δυο μάτια μέσα που φορούν,
του έρωτα το γένος.
Το βλέμμα εκείνο ουρανός,
με αίσθημα βαμμένος.

Μέσα σε μαύρες θάλασσες,
βαδίζει η φωνή μου.
Σε ξένα μέρη σε ζητώ,
στα ίχνη της ερήμου.

Μα εσύ, άφαντη μορφή,
θαμμένη πια στο χθες.
Υγρή σαν αποτύπωμα,
στον τοίχο απ’τις σκιές.

Μεσ’το σκοτάδι που κρατώ,
δεν θα γυρίσεις πια.
Το όνομά σου δεν θα πω,
στις λέξεις μου ξανά.

...............................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τακτικά διαβάζω και αδιάβαστο είναι.
 
Mπουρμάς
25-10-2018 @ 17:44
Κάνει για τραγούδι!

::up.:: ::up.::
Μ.Ελμύρας
25-10-2018 @ 18:21
::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
25-10-2018 @ 18:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
25-10-2018 @ 19:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
25-10-2018 @ 20:17
Μα εσύ, άφαντη μορφή,
θαμμένη πια στο χθες.
Υγρή σαν αποτύπωμα,
στον τοίχο απ’τις σκιές.
::up.:: ::up.::
Νικηφόρος Μελάς
25-10-2018 @ 20:51
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Αγιοβλασιτης
25-10-2018 @ 21:30
Πολύ καλό. .
::up.:: ::theos.:: ::up.::
dbonovas
25-10-2018 @ 22:14
Σας ευχαριστώ!!
inokrini
26-10-2018 @ 00:13
πολυχρονος Δημητρη!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο