| |
Πόσες ζωές μέσα μου σε ζω , σε καρτερώ , σε αγαπώ!
Πήγα ΄πάλι στο ξέφωτο με τις νεράιδες.Κρύσταλλοι παντού στο άψυχο υπάρχω κι όμως σε κάθε κύτταρό μου ξέρω ότι κάποτε υπήρξαμε. Είμαστε ένα.Πονάς και σπάω.γελάς κι ανθίζω.Λάμπεις και κρυφογελάω.Ανάσα σα λάσο μέσα στα χείλη σου να κυνηγάω ντεμέκ το φιλί.Πόσο λάθος κάνεις..Αβάσταχτη τιμωρία χρόνων στο συναισθηματικό χειρουργικό τραπέζι.Πάλι έκανες λάθος και λάβωσες την καρδιά.Έμαθα με τα χρόνια και ξεβολεύομαι πιο άνετα στην αβάσταχτη σκοτεινιά..
Σκιά...μόνο και μόνο ,για ν' ανασαίνω τους χτύπους της καρδιάς σου.Σκιά άγνωρη στο χρονοχωρικό πεδίο . Βιοπλασματικό πλαίσιο και μία ανάγκη ,για χάρτη αδήριτη.Έλα που άλλαξαν οι συντεταγμένες της ψυχής μου.Μάλλον μεγαλώνω...Μάλλον πηγαίνω πιο συνειδητά στο σημείο ανάφλεξης ,για τη μετάκαυση.
Έπρεπε να γίνεις το πιο δυνατό μου παραμύθι,για να δω την αλήθεια!Κατάματα!
Θα θυμηθώ.Θα πάω πιο βαθειά .Στα σύνορα της γης που άφησα τη φεγγαρόπετρα !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
