| Ο Γκουμπερμάν έφυγε από τη Ρωσία το 1988, εγώ το 1991. Και οι δυο μας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας περάσαμε εκεί. Και οι δυο μας αγαπάμε αυτήν την άτυχη χώρα και δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι.
Φίλε μου, κράτα το μυαλό σου ανοιχτό,
κοιτάζοντας της ζωής το φιλμ το πολιτικό:
το αφόδευμα τυχαίνει να είναι ποιοτικό,
παρ’ όλ’ αυτά είναι σκατό.
Δυο ράτσες προσώπων μέσα στο ρωσικό μείγμα
φημίζονται με τη δική τους αποτελεσματικότητα:
το ρωσικό σκατό τα καταφέρνει με επιθετικότητα,
ενώ το εβραϊκό σκατό, με ενεργητικότητα.
Προς κάθε κακοήθεια ποταπή
Ορμώντας με ανοιχτά τα μάτια,
Η Ρωσία στην καινούρια εποχή,
Μπήκε με παλιοτράγους απ’ τα γνωστά μονοπάτια.
Η Ρωσία βάφει τη δική της πρόσοψη,
η ακυβέρνητη αποσύνθεση
πις’ απ’ το αέτωμα και στέγασμα
για να αλλάξει σε σχεδιασμένο χάλασμα.
Να ‘ναι αυτή η χώρα ευλογημένη,
που αιώνα πάλευε με τον εαυτό της,
τον εαυτό της έχοντας μες στο βόθρο βουτηγμένη,
πλέκοντας το εγκώμιο στον εαυτό της.
Γι’ αυτόν δεν μπορείς να πεις τίποτα,
ούτε γαλιφιές και ούτε δαγκωνιές:
έχει μυαλό-παλάτι,
αλλά με λερωμένες γωνιές.
Άγρια, αλλόκοτη, εποχή ανατροπής,
στη Ρωσία ούτε νύχτα, ούτε αυγή θα τους ξυπνήσει,
μήπως γεννήσει κάτι της προκοπής,
μη τυχόν βρικόλακα ξαναγεννήσει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|