| |
Απόψε ράγισαν στο σπίτι μου οι τοίχοι
Έτρεξε λάβα στις κουρτίνες.. στην ψυχή
Γινήκαν δάκρυα του έρωτα οι ήχοι
Μοιάζει ο έρωτας.. πολέμου ιαχή...
Απόψε βγήκαν τα λουλούδια απ' τη γλάστρα
Τα χείλη πνίγηκαν σε λόγια τρυφερά
Απόψε διέρρηξα του πόθου σου τα κάστρα
Μέσα στα μάτια της αγάπης τα υγρά...
Απόψε ζώσανε τα πέλαγα τριήρεις
Και το κορμί μου.. μια βαρκούλα ταπεινή
Θεριά ανήμερα του έρωτα οι τίγρεις
Η απουσία.. νυχτερίδα ζοφερή...
Απόψε νίκησα το μένος του θανάτου
Και αναστήθηκα σε μέλη λυγερά
Ήρθε ο Χάρος λαβωμένος.. στα στερνά του
Και του ψιθύρισα δυο λόγια φθονερά...
Κι έπεσε πλάϊ μου στο πάτωμα η πένα
Σώθηκε βλέπεις το μελάνι της μεμιάς
Και στης αγάπης σου την γόνιμη την στέρνα
Θα ξεδιψάσω την ανάγκη της χαράς...
Μα σαν θα σμίγω σκοτεινό το πρόσωπό σου
Δέξου το χάδι μου στο δέρμα το τραχύ
Ίσως απόψε να σ' αγγίξει ο Χριστός σου
Και να γυρίσει η ζωή σου στην αρχή...
1-9-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
