| |
[align=center]
Ζωγράφισα στη θάλασσα τις χίλιες δυο πορείες
μ' ένα σουλάτσο έδεσα τα λόγια που μου είπες
κόμπο θα κάνω τους καημούς βάσανα και απορίες
δεν θα τα βάζω στην καρδιά να την γεμίζω τρύπες.
Ακούω φωνές που η γλώσσα και τα χείλη δεν λένε
μετρώ το χρόνο του σήμερα του αύριο του τώρα
θλίβομαι στην κατάντια ανθρώπων που δεν φταίνε
αηδιάζω με όλους που έκαναν ερείπια λαό και χώρα.
Ακούω φωνές, που λένε ο κίνδυνος δεν έχει περάσει
το άγνωστο ένας ανήφορος πάντοτε πιο μεγάλος
λένε πίσω έχει η αχλάδα την ουρά που σαν φτάσει
σίγουρα θα μετρά τις χαμένες ψυχές κάποιος άλλος.
Ακούω φωνές λένε, ο λόγος δεν είναι δικός σου
εμείς και εσύ ζυμωθήκαμε μέσα στο ίδιο χώμα
γράψε κάτι και για μας όχι για τον εαυτό σου
η αγάπη η δυστυχία, η ανθρωπιά ζει στο ίδιο σώμα .
στους δύστυχους με την αγάπη μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
