| |
| | Για πέστε μου, αν είχατε ποτέ ερωτευτεί; |  | | | Τα βάσανα της αγάπης χωρίς ανταπόκριση, μόνο για τους κοινούς ανθρώπους είναι βάσανα. | | |
Για πέστε μου, αν είχατε ποτέ ερωτευτεί;
Για πέστε μου, αν είχατε ποτέ ερωτευτεί
Και στο δωμάτιο Σας οι τοίχοι έπαιζαν κουαρτέτο;
Μπροστά Σας χόρεψε ποτέ περιστεριών το σμήνος-κομφετί
Το πιο αιθέριο τους μενουέτο;
Για πέστε μου, αν από πάνω Σας ποτέ έψαλε η μπόρα,
Κι Εσείς τους στίχους Σας της απαγγείλατε;
Βοήθεια προσφέρατε στους φίλους Σας την ίδια ώρα
Και βάλσαμο-email τους στείλατε;
Έτυχε ποτέ μες στον σταθμό, τρεχάτα,
Την οσμή των τραίνων να εισπνέετε λατρευτικά,
Και Σας φαινότανε πως είστε στη μασκαράτα
Και σχεδόν πνιγήκατε απ’ τα αρώματα μεθυστικά;
Κλάψατε ποτέ με ευτυχία πικρή και γνώση
Για την διαβίωση των αναπήρων;
Και την ψυχή Σας ως γραπτά είχατε δώσει
Στους συντάκτες-δήμιους των ονείρων;
Βασιστήκατε ποτέ στου Θεού τη βούληση την κατάδικη;
Και το φθινόπωρο πετούσατε με φύλλα στην καταιγίδα;
Ποτέ ευλογήσατε τη μοίρα Σας την άδικη,
Όταν είχε προδώσει η αγάπη δίχως ελπίδα;
Σας έτυχε ποτέ την υπερηφάνεια να υποτάσσετε, αυτόνομα,
Τον εαυτό Σας συντρίβοντας φριχτά;
Είχατε αγαπήσει έτσι, ώστε ακόμη και το όνομα
Πονούσατε να πείτε φωναχτά;
Ίσως αυτό θα συμβεί στο μέλλον,
Θ’ αναγνωρίζετε της καρδιάς μου τους ήχους,
Αυτό σημαίνει πως για Σας, όχι για κάποιον άλλον
Έγραψα όλους τους δικούς μου στίχους.
Ε. Ασάντοφ
? (2016)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
Νικηφόρος Μελάς
08-11-2018 @ 12:16 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Αγιοβλασιτης
08-11-2018 @ 13:50 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Kiriaki mat
08-11-2018 @ 14:58 | Η θλίψη του μετρό
Κλείνουν οι πόρτες
Καταφύγιο ως τις πέντε το πρώι
Εγώ ο νεαρός με το τζήν
Κάθε πρωί κάνω βόλτες
Η σχολική μου τσάντα
Έχει μέσα δύο αλλαξιες
Πλένονται στην δημόσια τουαλέτα
Με κυνήγησαν οι γαλλικές αρχές
Είναι αλήθεια σας λέω
Δεν είμαι μόνο φοιτητής
Δεν ξέρω να κλαίω
Εγώ ο φτωχός σου μιμητής
Γιατί σε θλιβει το μετρό
Είναι το σπίτι μου
Δεν είναι μικρό
Γλυκειά μύτη μου
Κική Ματέρη | | Άηχος
08-11-2018 @ 19:45 | Πανέμορφη η προσπάθεια σου!!
Μπράβο!!
| | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-11-2018 @ 20:44 | Αγαπητέ Γιούρκα πόσο μα πόσο αληθινό είναι αυτό που έγραψες, σε κάθε στίχο βρίσκω τον εαυτό μου, τους δυο μεγάλους έρωτες που έζησα κι ειδικά την πρώτη μου αγάπη που για χρόνια έκαιγε τ` όνομα του την γλώσσα μου κι όταν και την περηφάνια στο διάβα της ζωής την τσαλακώσεις μπορείς να το νιώσεις πιότερο Έξοχο!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | kotsani
08-11-2018 @ 21:32 | Ευχαριστώ φίλοι μου! Είστε ευτυχισμένοι άνθρωποι, αφού η ποίηση μπορεί να αγγίξει τις καρδιές σας.
::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
