| |
| | Λύκοι, αγέλες τα δειλινά |  | | | Ευχές για καλό Σαββατοκύριακο σε όλους. (Τότε οι νεκροί πεθαίνουν, όταν τους λησμονάμε, Κώστας Ουράνης, ) | | |
Σας ξέχασαν νεκρούς, ζωντανούς, είπαν θα επιστρέψουν
μα είχανε πολλά στο νου, είχαν καρπούς να δρέψουν.
Δεν ήρθανε κι` απ` τα γυαλιά, γιατί πια δεν πουλάτε
δεν έχετε φώτα λαμπερά ,στο σκότος τι! ζητάτε.
Στους σκελετούς που είχαν ζωή, μήτε κλωνί φυτρώνει
μήτε μια γλάστρα στην αυλή κι` ούτε γιορτή ζυγώνει.
Πέρασαν Διάνοι με φτερά, αυτοί που τάζουν πάντα
θαρρώ πως περισσεύετε, δεν έχετε μια μπαλάντα.
Γλυκά να παίζει μουσική, για όλους τους Φαρισαίους
μυρίζει η γη σας κάρβουνο, είστε ζωές του χρέους.
Σας ξέχασαν και στη γωνιά, έμεινε στάχτη ένα σωρό
ήρθανε μαύροι κόρακες, που λέγαν...σ` ότι έχω ιερό!
Χώμα και γης, ένα γιασεμί, τη μουριά στην αυλή
θα την επάρουν αύριο με πολιτείας τη στοργή.
Σαν βρέχει κάρβουνο ο θεός, στα γκρίζα χαλάσματα
σαν κυλά ένα δάκρυ πικρό, γέροντα τα χαράματα.
Οι τρανοί δεν θα το δούν, έφυγαν για τις αγορές
κάηκαν τα περιστέρια σας, αυτά δεν είναι συμφορές!!
Κάηκαν, πνίγηκαν τα παιδιά κι` αυτό ποιόνε νοιάζει
έφυγαν, οι ευεργέτες καιρό! και στις ψυχές σας μπάζει.
Σ` ένα σβηστό καντήλι, στης τέφρας τα κλαδιά
είναι πολλά τ` ανθρώπινα και έχουνε αυτοί καρδιά.
Όλοι, επιστρέφουν, επιστρέφουν, στο μαρτυρικό Μάτι
---μεις το λαό νοιαζόμαστε,έχει συμπαραστάτη!
Βλέπω το κύριο Υπουργό, σαν τρέχει ο δρόμος στάχτη
σ` ένα γυαλί γραμμένο, το πρόσωπο ψεύτη Δραγάτη!
Εκεί που φύγαν τα πουλιά κι` η θάλασσα αιμοραγεί.
Για το έγκλημα δίχως τιμωρία!! σε μια χαροκαμένη γη.
Πουλάν το βιός στην αγορά, είχανε κάποτε σπίτι
όλο το χτίζουν οι Ταγοί κι` ένα μικρό σπουργίτι
Στάθηκε στη ξερή μουριά, μετράει του γέροντα το βιός
εδώ είναι όλοι τους καλά, μεγαλοδύναμος ο θεός.
Σας ξέχασαν, όλοι από παντού, μον οι κόρακες έχουν γιορτή
πλάκωσαν χίλιοι, μύριοι, στ` αργύρια του ληστή!!!!!!!
Έμειναν στους σκελετούς, να θυμίζουν τ` ανθρωπινά
εκείνα των ανθρώπων, Λύκοι, αγέλες τα Δειλινά.!!
Δεν έχει πια ζωή εδώ, ένας μουσαμάς που μπάζει
έφυγαν, ταξίδεψαν τα παιδιά, μην τα τρυπά τ` αγιάζι
έφυγανμ` ασπρο σύννεφο, ταξίδι μακρινό να πάνε
να` χει περβόλια με ανθάκια, λευκά πουλιά να κελαηδάνε.
10-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
10-11-2018 @ 09:15 | Από την δεύτερη ημέρα στο Μάτι πλάκωσαν οι μεσίτες, οι άνθρωποι που δεν ειχαν χρήματα, δεν ήταν πλούσιοι κι` είναι οι πιο πολλοί δεν μπορούν να πάρουν κι ειδικά να αποπληρώσουν δάνεια, ούτε μπορούν να βγάλουν άκρη με τα χαρτιά που τους ζητάνε ,πουλάνε όλοι την γη τους στους μεσίτες κι αυτό η Πολιτεία το γνωρίζει από την πρώτη ημέρα, μα είναι φιλέτο η γης στο Μάτι, να πάει κι` αυτή στους έχοντες.Γεωργία.
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
10-11-2018 @ 10:12 | ..ο λυκος στην αναμπαμπούλα χαιρεται..
ελεγε η Μανα μου..
και δυστυχως..ειμαστε γεματοι λυκους..
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | oneiropola
10-11-2018 @ 18:34 |
Πουλάν το βιός στην αγορά, είχανε κάποτε σπίτι
όλο το χτίζουν οι Ταγοί κι` ένα μικρό σπουργίτι
Στάθηκε στη ξερή μουριά, μετράει του γέροντα το βιός
εδώ είναι όλοι τους καλά, μεγαλοδύναμος ο θεός.
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
11-11-2018 @ 08:47 | Για αυτό η κόλαση θα είναι πάντα γεμάτη!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
