Στης λησμονιάς μου τις αυλές
στης πίκρας το παρτέρι
φύτευα τις ανατολές
και σου ’στηνα καρτέρι
έλεγα Μάης αν θα ’ρθει
τα χιόνια άμα λιώσουν
πως στο παρτέρι το βαθύ
ήλιοι σου θα φυτρώσουν
(Ρ)Πάντοτε σου άρεσε να λες
την μια απ’ τις δέκα εντολές
δεν διάβασες δεν είδες
γιατί έκρυβε παγίδες
Στης λησμονιάς μου το γιαλό
σ’ έψαχνα βήμα-βήμα
τα δυο σου χείλη να φιλώ
μα μ’ έδιωχνε το κύμα
κι είπα πριν μπει η πυρκαγιά
να γίνω οδηγός σου
μα το μπουρίνι ενός σου «γεια»
μ’ έκανε ναυαγό σου
(Ρ)Πάντοτε σου άρεσε να λες
την μια απ’ τις δέκα εντολές
δεν διάβασες δεν είδες
γιατί έκρυβε παγίδες
