| |
Καλοκαιρινό αεράκι, που διέσχισες
την καρδιά μου κι άφησες πίσω
αποτυπώματα, που πονάνε...
Καλοκαιρινό όνειρο, που είχες κυριεύσει το
μυαλό και το σώμα μου
και μ'έκαψες...
Καλοκαιρινό άγγιγμα, που με το χάδι
των ματιών σου άγγιξες τη μεταξένια
ψυχή μου και μ'έκανες να κλαίω...
Καλοκαιρινή μου αγάπη άκουσ' αυτό.
Πέρασες, έφυγες, άφησες, έδωσες,
πήρες, νίκησες, μίλησες,
πλήγωσες, ράγησες και πάνω απ' όλα
ξέχασες...
Δεν νοιάστηκες ποτέ...
ʼλλωστε γι' αυτό πλήγωσες.
Πέρασες, άφησες πληγές αγιάτρευτες.
Νίκησες, έχασα τ' όνειρο μου.
Μίλησες άσχημα και με ράγησες.
Με πόνεσες, μου έδωσες ελπίδες και
τώρα ξέχασες...
Έφυγες...
Έφυγες και σε ψάχνω στην σκιά του
ονείρου που σιγά σιγά σβήνει.
Μαζί της σβήνω και γώ.
Σβήνω γιατί έσβησε τ' όνειρο, η
ελπίδα, η επυθυμία μου...
Έσβησες εσύ.
Τα μάτια μου έχασαν το λαμπερό
θαλασσή όπως έλεγες χρώμα τους.
Δεν λάμπουνε πια...
Καλοκαιρινό όνειρο ελπίδας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
