| |
Στην καρδιά μου πια διλήμματα μη βάζεις
Δηλητήριο που σκοτώνει την ψυχή μου
Πόσο αθόρυβα το τέλος μου φωνάζεις
Και δε θέλεις, λες, να μείνεις στη ζωή μου
Μπερδεμένη, ότι είσαι μου δηλώνεις
Κι έτσι απλά, το όνειρό μας, το τελειώνεις
Τι κι αν αγάπησα, εσένα μόνο
Τον έρωτά μας, απόψε σκοτώνω
Τον εαυτό μου κι αν τον πληγώνω
Ξέρω τι κάνω, δε μετανιώνω
Τα αισθήματά σου, τώρα χαθήκανε
Μα τα δικά μου, ήρθαν και μείνανε
Δε γίνεται να ‘μαι πια αφελής
Δεν ξέρω τι θέλεις και τι μπορείς
Πια σκοτάδι, θες να γίνεις, από φως μου
Δε σε νοιάζει στο ελάχιστο τι νιώθω
Εξηγήσεις σου ζητάω, έλα δως μου
Τι συνέβη και σκορπίζεις τέτοιο πόθο
Μπερδεμένη, ότι είσαι μου δηλώνεις
Κι έτσι απλά, το όνειρό μας, το τελειώνεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
