| |
heardline
20-11-2018 @ 14:45 | Ήταν Νοέμβρης μήνας, φυσούσε κι έκανε κρύο
Κοίταξε έξω κι είδε μια λεύκα μαδημένη, απογυμνωμένη από τα φύλλα της
Σ΄ εκείνον όμως φάνηκε σαν υπόσχεση ότι θα τη δει ν΄ ανθίσει ξανά
αφού ο κύκλος της φύσης είναι κι αυτός ένας πλήρης κύκλος ζωής...
Κι έτσι, όπως παρουσιάζεις εξαίρετα, είδε την ελπίδα.
Σύμβολα που μεταφέρουν τη σκέψη σου Μάϊκ........
::hug.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Νικηφόρος Μελάς
20-11-2018 @ 15:30 | καθώς σκέφτηκε ότι πάντα θα υπάρχει
μια θάλασσα που δεν είδε
ένα λιμάνι που δεν άραξε
μια πατρίδα που δεν γνώρισε
και μια ζωή που δεν έζησε…
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | CHЯISTOS P
20-11-2018 @ 17:44 | Ταβανοσκοπικώς, οι σκέψεις μας είναι υπέροχες,.... Να, σαν κι αυτές, κυνηγέ μου ! | | Μαυρομουστάκης
20-11-2018 @ 21:49 | Μπράβο Μάικ!!!
Μου άρεσε πολύ η γραφή σου και το μήνυμα της ελπίδας που μας περνάει.....
Καλό σου βράδυ... | | Αγιοβλασιτης
20-11-2018 @ 23:26 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | inokrini
21-11-2018 @ 14:26 | Στα μάτια του φώλιασε ο καημός, αυτές οι νύχτες δεν επέστρεψαν ποτέ
Ο χρόνος είναι ρευστός, κυλά μέσα στο άπειρο μέλλον…
……………………………………………………
Ήταν Νοέμβρης μήνας, φυσούσε κι έκανε κρύο ::love.:: ::love.:: ::theos.:: | | Μάϊκ Χίτζ
21-11-2018 @ 16:10 | Σας ευχαριστώ πολύ όλους !!!
::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
