| κάτω απ'το κάστρο κάθομαι-
και εκεί νιώθω να μ'αγκαλιάζει το κενό.
λέω όλα μου τα μυστικά σε ένα άνεμο περαστικό.
με ένα τσιγάρο στο χέρι-
ζωγραφίζω όλα αυτά που σκέφτομαι...χωρίς σκοπό-
αφού ξέρω ότι όλα θα εξαφανιστούν όπως τον καπνό.
τα φώτα από απέναντι πότε δεν σβήνουν-
όπως οι ψυχές των ανθρώπων που περιμένουν την ώρα τους.
μ'αυτό μετράω τον χρόνο.
κάθε φώς που χάνεται - μια ψυχή φέυγει-
μια πληγή ανοίγεται - μια ευχή ακούγεται.
όλα αυτά πρέπει να είσαι μακριά για να τα δείς.
πρέπει να κάθεσαι κάτω απ' το κάστρο.
πρέπει να είσαι ένα φώς που χάθηκε-
πρέπει η ευχή σου να ακούστηκε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|