Νικηφόρος Μελάς
21-11-2018 @ 09:09 | Δυστυχώς από πολύ μικρούς!
Καλημέρα Κική!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Αγιοβλασιτης
21-11-2018 @ 10:17 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Kiriaki mat
21-11-2018 @ 11:24 | Το αφιερώνω στο φίλο μου το βλαντιμήρ που ζουσε σε ένα εγκατελειμένο εργοστάσιο που έβλεπε εμένα και την τότε σχέση μου σαν παράξενα παιδιά.Στα είκοσι μας στεγαζαμε τον έρωτα μας στα εγκατέλειμενο εργοστάσιο.Ο Βλαντιμήρ πάντα φρόντιζε να μας έχει μία καρέκλα καθαρή.
Εμείς τότε τον μιλουσαμε με δυο ψιλες φωνές.Αδερφια είχαμε γίνει κοιμομασταν αγκαλιασμένοι.Μ ία σχέση κατακριμένη και από τις δύο οικογένειες.Ειμασταν δύο τρυφεροί άνθρωποι που οι οικογένειές μας έφερναν τέρατα για τον καθένα μας. | |
Kiriaki mat
21-11-2018 @ 11:48 | Εσύ τι πρόβλημα έχεις Estacâo άμα θέλω να αφηγηθώ έναν σχεδόν εφηβικό μου έρωτα .εσύ Εstacào που ήσουν ξέρεις;
Θυμάμαι μου φόρουσε τα κίτρινα γυαλιά ηλίου του και μου έλεγε πάμε alegria...Η όταν μου διόρθωνε το τατουάζ μου με το ερασιτεχνικό του μοτόρι.Πρόσεχε του έλεγα...
Εσύ ,εσύ εσύ | |
Kiriaki mat
21-11-2018 @ 11:52 | Δεν είμασταν πρεζόνια.... | |
Kiriaki mat
21-11-2018 @ 12:20 | Εstacào δεν έχω να αποδείξω σε κανέναν τίποτα.Απλα ο λόγος που μου μιλάς είναι κάτι σαν το τοκετό της μάνας μου με ένεσεις με κρατούσαν στην κοιλιά της και απλά γεννήθηκα με τον κώλο λίγο προωρο.Δεν προτρέχω κοντεψαμε να πεθάνουμε και οι δύο....Δεν λειτουργώ έτσι όπως φαντάζεσαι.Ο λόγος που σου μιλάω μου θυμίζεις τον έφηβο γιο μου.Δασκαλε στις εργασίες εβαζα καμιά φορά δικές μου επικεφαλίδες. | |
Kiriaki mat
21-11-2018 @ 12:29 | Επίσης όλες τις εκθέσεις που έγραφα στα φροντιστήρια της αντέγραφε η αδερφή μου για το σχολείο,εγω εβγαλα ένα αξιοθρήνητο γενικό βαθμό και η αδερφή μου έναν αξιέπαινο.
Εγώ πήγαινα δέσμη η αδερφή μου κλάδο.Οταν σπουδαζα εμπορία και διαφήμιση μου κόπηκε η γονική οικονομική βοήθεια,γυρισα πίσω και δούλευα στην οικογενειακή επιχείρηση . | |
inokrini
21-11-2018 @ 14:19 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
 |
