| |
Φεύγουνε οι χειμώνες
με ταχύτητα φωτός
Μοιάζω μπρος το χρόνο
τόσο ασήμαντος,μικρός
Φύλλο στον αέρα που το έπνιξε η βροχη
Άνθρωπος με όνειρα,που ζει για τη στιγμή
Μα την έκλεψες τη δικιά μου στιγμή
Αυτή που φανταζόμουν να ζούσαμε μαζί
την έκλεψες,πήγε στράφι η ζωή
Κοντρα τα αισθήματα κόντρα και η λογική
Μαζί σου μπορώ τα πάντα να κάνω
Να παίζω,να χάνω,να σε αγαπώ
Μαζί σου μπορώ, να γίνω αέρας
Ο κρότος μιας σφαίρας
που βρίσκει στόχο μια καρδιά
Ξέρω πως το τέλειο
Δεν υπάρχει πουθενά
Ξέρω πως προσπάθησες
Στο λέω ειλικρινά
Ο έρωτας φτερούγισε για μέρη μακρινά
Μα έμεινε η αγάπη,αυτό είναι που μέτρα
Και ας την έκλεψες τη δικιά μου στιγμή
Αυτή που φανταζόμουν να ζούσαμε μαζί
την έκλεψες,πήγε στράφι η ζωή
Κοντρα τα αισθήματα κόντρα και η λογική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
