Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απλώνω τα χέρια
 

Απλώνω τα χέρια μου στ'αγκάθια των χρωμάτων
Και στάζει το αίμα στα όνειρά μου τα σκοτεινά
Σπαρταρούν οι εικόνες των αθώων ασωμάτων
Στους τοίχους του πεπρωμένου που ξαγρυπνά

Ξεσκίζω τ'ανοικτά μεγάλα βιβλία της ερημιάς
Και μετά ξαναθυμάμαι το πηγαινέλα του καημού
Και φτιάχνω μια ποίηση με λέξεις της συμφοράς
Να τραγουδάω την αδειοσύνη του πρώτου μου εαυτού

Κοιτάζω το φωτισμένο αιώνιο παράπονό μου
Και χάνομαι στο πουθενά τα άπιαστα κυνηγώντας
Απ το τσξίδι όμως γυρίζω κι ανάβω τη φωτιά στο βωμό μου
Το αναπότρεπτο μου να κάψω και να κλάψω πραμιλώντας

Ύστερα από χρόνια πάλι στο σπίτι μαζεύομαι
Δεν θέλω να μάθω την πικρή μοίρα των θνητών
Ο αέρας μυρίζει νοσοκομείο και γοργά αντρειεύομαι
Να υπερασπίσω το ονομα των μυστικών μου παθών




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Νικηφόρος Μελάς
28-11-2018 @ 12:26
Απλώνω τα χέρια μου στ'αγκάθια των χρωμάτων
Και στάζει το αίμα στα όνειρά μου τα σκοτεινά
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
smaragdenia
28-11-2018 @ 15:35
Κοιτάζω το φωτισμένο αιώνιο παράπονό μου
Και χάνομαι στο πουθενά τα άπιαστα κυνηγώντας

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!! ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ......
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
28-11-2018 @ 21:44
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
29-11-2018 @ 13:31
::love.:: ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο