| |
Ανοίγω το γοργότερο το διάπλατο βήμα μου
Κι ανεβαίνω στους κρεαμαστούς της αγάπη σου κήπους
Μυρίζουν τα ρόδα τα δαμασκηνά,τα γιασεμιά τα κρίνα σου
Κι ακούω της καρδιάς σου τους ανάλαφρους κτύπους
Κρυμμένη μες στα μάτια σου της πεθυμιάς η εικόνα
Και στο γυμνό κορμί σου ακμάζει η νέα Βαβυλώνα
Ωραιώτερη μέσα σε πόθους μου τρανούς
Και σ'όλη την αφή μου γλυκοβαφτισμένη
Δώσε της δίψας μου με αστείρευτους κρουνούς
Φιλιά της καταιγίδας που καιρό τα περιμένει
Έτσι σαν κάτι ελάχιστο να τόχω να περάσω
Συρμένος νάναι ο έρωτας στις φλέβες ν'αγαλλιάσω
Σαλέψαν τα παραπετάσματα μες στη συνείδησή μου
Και στην κατάνυξη πήρα την τρυφεράδα
Αντίκρυ μου εσύ η μακρινή μελαχρινή μου
Περιχυμένη ομορφιά στη γαλανή μου Ελλάδα
Και πέρα να διαβαίνει το χρυσοπράσινο νησί
Ζητώντας των ανέμων μια βολική πνοή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
