| |
Μες στη ζεστή της φλογισμένη αγκαλιά
Τα ξύλα λιώνει με αγάπη ένα - ένα
Πύρινες γλώσσες τα γλυκά της τα φιλιά
Για να θερμαίνει μοναχά όμως.. εσένα !...
Το φαγητό σου έχει πάντοτε ζεστό
Και το δικό μου περιμένει στο ψυγείο
Και λες πως τάχα είναι τούτο το σωστό
Αλλά δεν θέλω να τ' ακούω ούτε γι' αστείο !...
Σκάζει τα κάστανα τις κρύες τις νυχτιές
Και στα σερβίρει ένα - ένα μες στο στόμα
Βλέπεις.. οι σόμπες δεν φοράνε νυχτικιές
Μα τσουρουφλίζουνε τους άντρες με το σώμα !...
Σα να μην έφταναν οι τόσες ηδονές
Η μαντεμένια φιλενάδα που προσφέρει
Φυλά πισώπλατες για μένα καρβουνιές
Και ευκαιρία ψάχνει για να μου τη φέρει !...
Γι' αυτό κι εγώ δεν την ακούμπησα ποτέ
Ούτε δικό της φαγητό θα δοκιμάσω
Πρόσεξε όμως σύντροφέ μου.. ντενεκέ
Με τα φασόλια καμμιά μέρα μην σε βράσω !...
26-11-2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
