| |
Ρωτάς το βλέμμα μου ,στο φως μου μπαίνεις
κι ότι ζητήσει η ανάσα μου φέρνεις
με συντονίζει ο σφυγμός σου ,ψυχή μου
την μελωδία να βρω
Σχηματισμένα στους ώμους μου χέρια
σαν χελιδόνια και σαν περιστέρια
να βηματίζεις στο σώμα μου γύρω
με το ροδόνερο και με το μύρο
Μπλεγμένους μύθους ,να ανακαλύπτεις
που'χα κρυμμένους σε νήματα λήθης
να ξεδιπλώνεις μετάξι λευκό
με κεντημένο τον Αυγερινό
Ελεγα κι έκλαιγα δεν θα γυρίσω
στην πράξη ο κόσμος τριγύρω μου ,ίσο
τα όνειρά μου ασυγχρόνιστα πάντα
σαν μια μονόφωνη κι άχρωμη μπάντα
Ελεγες κι έδειχνες ήλιους χαμένους
μέσα στα σύννεφα εγκλωβισμένους
από τα χείλη σου πήρα την γύρη
να επιθυμήσω να ζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
