|
20/10/17
ΕΟ
Ξημερώνει και οι δρόμοι είναι αδειανοί
ο ήλιος σήμερα δεν θέλει να φανεί.
Λες και κρύβεται μη βγει και λυπηθώ
όταν ξυπνήσω και δεν θα σαι πια εδώ.
Την καρδιά, μαζί σου πήρες την καρδιά
πουθενά δεν βρίσκω πια παρηγοριά.
Και αν προσπαθούν οι φίλοι και οι γνωστοί
αυτή την μέρα δεν την είχα φανταστεί.
Σου μιλάω, σαν να πίνουμε μαζί καφέ
οι Κυριακές ποτέ δεν ήταν αρκετές.
Το σώμα κρύο και πώς να ζεσταθεί
μες στη σιωπή μου ψιθυρίζεις πως θα ρθεις..
Την καρδιά, μαζί σου πήρες την καρδιά
και μου άφησες μονάχα αναμνήσεις.
Και αν προσπαθούν οι φίλοι και οι γνωστοί
μόνη στο σπίτι περιμένω να γυρίσεις…
μόνη στο σπίτι μας προσμένω να γυρίσεις….
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|