| |
| | Θεσσαλονίκη |  | | | Η κάθε εξομολόγηση ή γράψιμο προσωπικού ημερολογίου είναι ένα είδος φκιασιδιών για την ψυχή. | | |
Μεταφράζοντας αυτό το ποίημα μου πέρασε ιδέα πως θα μπορούσε να γίνει ένα όμορφο, τρυφερό, λυρικό τραγούδι για τη Θεσσαλονίκη.
Θεσσαλονίκη
Είμαστε διαλυμένοι μες σ’ αυτήν την πόλη,
Μες στους οδούς με του καφέ την ευωδιά κορυφαία,
Τ’ ονόματά μας στης Θεσσαλονίκης το βραχιόλι,
Γίναμε άνεμος μέσα στα τείχη της αρχαία.
Διαλυθήκαμε, πάνω στα κύματα κουνιώντας,
Και το νερό και ο αέρας γίνανε ερωτοπαθείς.
Στα όνειρα αυτής της πόλης πλέοντας,
Μέσω των παραθύρων την κοιτάμε απαθείς.
Ποτέ δε θα καλμάρουν τα βήματά μας
Στα καλντερίμια με αποχαιρετιστήριο ηχώ λαλιών.
Όλα τα σημεία στη μνήμη της παλάμης
Έμειναν ως γραμμές των παρόδων παλιών.
Διαλυθήκαμε και δεν υπάρχουμε πια στη γη,
Είμαστε αυτή η πόλη. Είμαστε τα σύνορά της.
Κι από τώρα, εμείς θα αφυπνίσουμε την αυγή
Εγκαίρως, για να τραγουδάνε τα πουλιά της.
Γκαλίνα Πολίνσκαγια
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
01.05.2016 (27.11.2018)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
Νικηφόρος Μελάς
04-12-2018 @ 08:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | smaragdenia
04-12-2018 @ 09:40 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | | inokrini
04-12-2018 @ 11:32 | Ποτέ δε θα καλμάρουν τα βήματά μας
Στα καλντερίμια με αποχαιρετιστήριο ηχώ λαλιών.
Όλα τα σημεία στη μνήμη της παλάμης
Έμειναν ως γραμμές των παρόδων παλιών. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Oλύμπιος-Θεός
04-12-2018 @ 16:19 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Kiriaki mat
04-12-2018 @ 18:44 | Τα πουλιά για να τραγουδούν στην ώρα τους
Τους φτάνει λίγο σουσάμι από το κουλούρι
Στα μισοχαλασματα και στα φυτεμένα δέντρα
Βρίσκονται παντού και τρώνε ψίχουλα
Μονάχα μόνο μία γεροντοκόρη ταϊζει της δεκαοχτουρες
Τους βιδωμενους στρατιωτικούς τους πέρασε για περιστέρια
Ήταν ο ανηψιός της φαντάρος και τον αγαπούσε πολύ
Για αυτήν ακόμα και οι περαστικοί ένα πουλί
Ήταν μπεκατσουλες στον βαρδαρη ,εκεί βρισκόταν οι ασφαλιστική όπου δούλευε
Εμένα το κοτσύφι με έκανε για πέρδικα
Σκέτο δάσος.
Αχ να χαμε λίγο σαλέπι | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
