| |
Ποναει η ψυχή φτάνοντας στο παρά πέντε
κι ας έχει ξημερώσει μια καινούργια μέρα
είναι εκείνο το τραχύ το ράπισμα του αέρα
η καρδιά σκιρτά για ένα χαδι του "Πουνέντε"
δειλό το βλέμμα ξεμυτίζει στης ζησης την αρένα
και γύρο φέρνει της ζωής τις αδικίες ....
δυο κολλητές από μικρές , εγώ και η Ρενα ...
γεμάτες ζηλον και χιλιάδες προσδοκίες ....
μα η ζωή είχε αλλά σχέδια στο μυαλό της ....
τρυγησε απότομα τη γύρη από τα λουλούδια
πηρε θολούρα το νερο στον καθαρό γιαλό της
έγιναν οι νότες θλιβερές στ'ομορφα τραγουδια
μοναδικές στιγμές, οι στιχοι που είχαν γράψει
για τη φαρέτρα του ερωτα που ήταν γιοματη
ήλθε μαντάτο ξαφνικό με μιας, που θα τα κάψει
όλα τα όνειρα ολονυχτίς, αφήνοντας κενό κομμάτι
δεν με φοβίζει πια η νυχτια, μα ούτε ο χάρος
κάνω σταυρο και προχωρώ στην αντηλια ....
εσαι εσυ που με κοιτάς και μου χαρίζεις θάρρος
θα σκορπιστω στο βλέμμα σου χωρίς μιλια !
....@....
7-12-2018
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
