| |
τους πράσινους δρυμούς ρωτώ και τους γκρεμούς
πως γίνεται ν’ ανθίζει
ο νους σαν σε σκεφτεί;
πως δίχως μια βροχή
σαν στέρνα ξεχειλίζει;
Και μου είπανε:
«δύσκολοι καιροί γι αγάπες
μα όποιος αγαπά
τέτοια δε ρωτά»
για σένα που αγαπώ στη θάλασσα μιλώ
στα κύματα της λέω
πως αν με θες κι εσύ
πώς γίνομαι νησί;
πώς στ’ ανοιχτά σου πλέω;
και με άκουσε
και φουσκώσαν τα νερά της :
«όποιος αγαπά
τέτοια δε ρωτά»
και τα διαβατικά, ρωτώ, τ’ άγρια πουλιά
πως γίνεται να φτάνω
στου κόσμου τα ψηλά;
και πως χωρίς φτερά
να θέλω παραπάνω
και μου μίλησαν:
«όλα αυτά τα κάνει η αγάπη
να μην απορείς
φτάσε όπου μπορείς»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
