| |
| | Τι ήταν αυτό |  | | |
Τι ήταν αυτό που με έκανε στίχους να σχηματίζω,
ήταν που ό,τι τέλειωνε ήθελα να αρχίζω,
ήταν λουλούδια που έπρεπε κάπου να τα χαρίσω,
αυτά που είχα για αυτήν κάπου να τα αφήσω...
Ήταν τραγούδια που ήθελα να έχω τραγουδήσει,
ήταν του ονείρου τα φιλιά που της είχα δωρίσει,
ήταν παιχνίδια και χαρές σε μέρη μαγεμένα,
που έβλεπα νεράιδα να 'ναι αγκαλιά με εμένα...
Ήτανε πράξεις που ήθελαν έναν κόσμο να πλάσουν,
μα γίναν λόγια και σκιές λίγο προτού τη χάσουν...
Ήτανε στήθος που φορά στα αριστερά μαχαίρι,
ένα μαχαίρι που άφησε το απαλό της χέρι...
Μακάρι να μην έγραφα ποτέ κανέναν στίχο,
γιατί ήταν συναισθήματα που πέσανε σε τοίχο...
Μα αν δεν ήταν και αυτοί κάτι που έχει μείνει
κι εγώ δε θα 'μουνα αυτός που τώρα έχω γίνει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
11-12-2018 @ 15:00 | Έρωτας είναι η αιτία. .
Σχεδόν. .πάντα. . | | smaragdenia
11-12-2018 @ 17:42 | Ήταν τραγούδια που ήθελα να έχω τραγουδήσει,
ήταν του ονείρου τα φιλιά που της είχα δωρίσει,
ήταν παιχνίδια και χαρές σε μέρη μαγεμένα,
που έβλεπα νεράιδα να 'ναι αγκαλιά με εμένα...
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!! | | zari.kardias
11-12-2018 @ 22:55 | Μακάρι να μην έγραφα ποτέ κανέναν στίχο,
γιατί ήταν συναισθήματα που πέσανε σε τοίχο... ::yes.:: ::up.:: | | inokrini
12-12-2018 @ 18:30 | Μακάρι να μην έγραφα ποτέ κανέναν στίχο,
γιατί ήταν συναισθήματα που πέσανε σε τοίχο...
Μα αν δεν ήταν και αυτοί κάτι που έχει μείνει
κι εγώ δε θα 'μουνα αυτός που τώρα έχω γίνει.. ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
