Ένιωθε σ΄ όλη τη ζωή του σαν τυφλός
που θέλει να βρει το φως του
και περίμενε να έρθει μια στιγμή
που δυο όμορφα λαμπερά μάτια
θα τον πάνε χαμογελώντας του
σ΄ ολόχρυσα της ευτυχίας παλάτια.
Ώσπου γνώρισε κάποια γλυκιά βραδιά, εκείνη
που ΄μοιαζε με όμορφη, ολόγιομη σελήνη
κι αφού έγινε το φως του, η ψυχή του
τώρα πια βλέπει με άλλα μάτια τη ζωή του…
