| |
Πα στου μετώπου σου τις ρίγες
και στου λαιμού σου τις πτυχώσεις
ήρθαν και κάθισαν δυο μύγες
μα εσύ δεν θέλεις να τις διώξεις
δυο βήματα πια απ’ το τέρμα
τόση η λαχτάρα σου να νιώσεις
ένα άγγιγμα πάνω στο δέρμα
τάχα αν ζεις να διαπιστώσεις
Σου χαρακώσαν το κορμί σου
γέννες πολλές, πολλές οδύνες
μωρά θηλάσαν το βυζί σου
μα εσύ είσαι μόνη τόσους μήνες
Σε μια εσχατιά, σε μια επαρχία
δεν φτάνει η ψωροσύνταξή σου
χειμώνας, κρύο κι υγρασία
μπάζει το σπίτι κι η ψυχή σου
βρέχει... και το ταβάνι στάζει
μα ο νους σου πάντα στα παιδιά σου
ποιο να πεινά; ποιο να νυστάζει;
Αχ, να χες ένα στην ποδιά σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
