| |
| | Οι έρωτες ήτανε πουλιά |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, ένα μελαγχολικό ερωτικούλι.....γιατί οι καρδιές δεν γερνούν ποτέ, σας ευχαριστώ πάντα. | | |
ιΒγήκε ένα κόκκινο φεγγάρι,
θαρρώ πολύ, με κοροιδεύει...
ήρθε απόψε να με πάρει
στον έρωτα....να ταξιδεύει.
Το κοίταξα και γέλασα
του είπα, είσαι πολύ ψηλά.
Την θλίψη όλη, ξέχασα.
Κι` άρχισε να μιλά.
Μου είπε για έρωτα καημό,
να του δώσω το χέρι,
όνειρο για τον πηγαιμό
να` χω λυγμό, ένα αστέρι.
Μου` στείλε ασημένιο φιλί,
ένα κονσέρτο χάδι
κι είπε, άργησες πολύ.
Στου κόσμου το σκοτάδι
Σκόρπισε φως στα βήματα,
πονάει ο έρωτας, απών.
Θύμησες και σκιρτήματα
μιλιές των στεναγμών.
Φώτισε γύρω, τη πλάση,
να` χει Πασχαλιάς φουστάνι...
μου είπε, κάποτε θα φτάσει
να μου φτιάξει, ένα στεφάνι.
Πολύ πικρά, του γέλασα,
πονάει ο χρόνος, στη ψυχή.
Τον έρωτα προσπέρασα
κείνον που είχα προσευχή.
Ένα κόκκινο φεγγάρι να θυμίζει
τα κερασένια μας φιλιά.....
κυλάει η ζωή, γυρίζει!
Οι έρωτες ήτανε πουλιά!!
Σαν μίλησε ο καθρέφτης...
Σαν πέρασαν χίλια χρόνια.
Αυτός ο άτιμος ο ψεύτης
Έμειναν, ζωής τα κλώνια!!!!!
Χρυσά φεγγάρια οι θύμησες
κι` έρωτα συγκινήσεις.
Μίλα εαυτέ μου, τι? αποθύμησες
Μίλα, πριν να λυγίσεις.
Πες...να κατέβει προς τη γη
άπλωσε ανοιχτά τα χέρια,
Μη και του έρωτα η πληγή!!
γυρίσει με τα περιστέρια.
13-12-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
inokrini
13-12-2018 @ 11:02 | Πολύ πικρά, του γέλασα,
πονάει ο χρόνος, στη ψυχή.
Τον έρωτα προσπέρασα
κείνον που είχα προσευχή. ::love.:: ::love.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
13-12-2018 @ 13:51 | η καρδια δε γερναει ποτε...Γεωργια
::up.:: ::theos.:: ::hug.:: | | ΑΝΤΗΣ
13-12-2018 @ 15:18 | Ωραιο | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
